Het zelfverkozen isolement van indianenstammen

KIJK-redactie

10 maart 2015 16:00

Er bestaan nog zo’n honderd inheemse stammen waarvan we weinig tot niets weten. De reden: de indianen zijn zo bang dat ze zich steeds verder terugtrekken. Uit het zicht van nietsontziende (drugs)handelaren en houtkappers.

Daar stonden ze dan ineens, de zeven naakte leden van de onbekende Xatanawastam. Na dagenlang rond het dorpje Simpatia in de Braziliaanse deelstaat Acre te hebben gezworven, besloten ze eind juni vorig jaar om toch maar contact te maken met de bewoners, die verbaasd zullen hebben opgekeken. Iedereen wist wel dat er ergens in het enorme regenwoud een indianenstam woonde, maar waar precies, was onduidelijk. Totdat ze plotseling aan de rivierkade opdoken. Het bleek een ultieme noodgreep van zeven leden van een indianenstam van veertig tot honderd man, die in het Amazonegebied op de grens van Peru en Brazilië leeft.

De Xatanawa’s zijn niet de enige inheemse indianen die in de problemen zitten; talloze vergelijkbare stammen worden opgejaagd, bedreigd en verdreven door – waarschijnlijk – drugsbendes uit Peru, die het regenwoud gebruiken voor de productie van cocabladeren. De bulldozers, machinegeweren en – het gevaarlijkste van allemaal – de voor ons vaak onschuldige ziektes van buitenaf hebben deze stammen gedwongen tot hun laatste redmiddel: contact opzoeken met de buitenwereld.

Dit is een fragment van een artikel te vinden in KIJK 4/2015. Dit nummer ligt in de winkel van 19 maart tot en met 22 april.

Meer informatie:

Tekst: Tim van Ham