Star Wars-fans hebben heel wat berekeningen en analyses losgelaten op hun favoriete filmserie. Drie hilarische voorbeelden.

Met The force awakes in de bioscoop is Star Wars weer helemaal hot. Ongetwijfeld gaat dat tot het nodige nerdy rekenwerk leiden, als het spektakel eenmaal is bezonken. Terwijl we wachten op deze nieuwe oogst, een greep uit wat de eerdere Star Wars-films allemaal aan (semi-)wetenschappelijke berekeningen en speculaties hebben opgeleverd.

Waarschuwing: bevat spoilers van de oorspronkelijke Star Wars-trilogie! (Maar als je die anno 2015 nog steeds niet hebt gezien…)

Yoda weegt… hoeveel?!

Dat Jedi Master Yoda geen zwaargewicht is, zal iedereen die ook maar een blik werpt op het kleine groene mannetje gelijk geloven. Maar wat weegt hij nou precies? Dat besloot Rhett Alain uit te rekenen voor Wired. Hij gaat daarbij uit van de scène in The Empire strikes back waarin Yoda op de voet van Luke Skywalker balanceert, die zelf op één hand staat:

Uitgaande van de positie van het zwaartepunt berekent hij dat het gewicht van Yoda… -43,7 kilogram bedraagt. Inderdaad, Yoda heeft een negatieve massa. The force doet rare dingen met je lichaam.

Nee, je kunt niet zomaar overnachten in een dood rijdier.

In Star Wars V: The Empire strikes back wordt Luke Skywalker op de ijsplaneet Hoth gered van bevriezing door Han Solo, die zijn overleden rijdier, een zogenoemde tauntaun, opensnijdt en Skywalker tussen de nog warme ingewanden van het beest propt.

Werkt dat? Waarschijnlijk niet, concludeert Keith Veronese op de site io9. Aangenomen dat zowel de lichaamstemperatuur van de al een beetje onderkoeld geraakte Luke als die van de afkoelende dode tauntaun 35 graden bedraagt, en dat het op de ijsplaneet Hoth zo’n -60 graden is, zou Luke al na 47 minuten zwaar onderkoeld zijn geraakt, met het mogelijk falen van organen en de dood tot gevolg.

Bovendien is Luke eerder in de film gewond geraakt; zijn verblijf tussen de diverse lichaamssappen van de tauntaun brengt dan behoorlijk wat risico op infectie met zich mee, schrijft Varese. Tot slot zou Solo goed moeten uitkijken als hij Luke uit het dier haalt; vocht op diens gezicht zou binnen seconden bevriezen – waardoor hij weer zou kunnen stikken. (Voor zover dat in het beest nog niet was gebeurd.) Kortom: een twijfelachtige noodgreep, dat trucje met die tauntaun.

Waarom twee keer de Death Star vernietigen toch niet zo’n goed idee was.

In zowel Star Wars IV: A new hope als Star Wars VI: Return of the Jedi slagen de Rebellen erin een Death Star te vernietigen – het enorme wapen waarmee het Keizerrijk hele planeten kan opblazen. Een enorme triomf, natuurlijk, maar op de wat langere termijn zou deze actie de Rebellen behoorlijk wat kopzorgen hebben bezorgd.

Waarom? In dit wetenschappelijk(achtig)e artikel reconstrueert Zachary Feinstein van de Washington-universiteit in St. Louis de financiële wereld van het Keizerrijk uit de films en andere bronnen. Uiteindelijk concludeert hij dat de vernietiging van de twee Death Stars en de daarop volgende instorting van het Keizerrijk de galactische markt zou hebben doen instorten en een enorme financiële crisis met zich mee zou hebben gebracht. Vervolgens zouden de Rebellen – onder de aanname dat die het stokje van het Keizerrijk zouden overnemen – over een onnoemelijke hoeveelheid financiële reserves hebben moeten beschikken om het financiële systeem te redden. Zo niet, dan zou een sterrenstelsel-brede depressie het gevolg zijn. En bedankt, Skywalker en consorten. Maar goed, met het verschijnen van Episode VII weten we dat de sterrenstrijd hoe dan ook nog niet is gestreden.

Ook leuk: deze papieren Star Wars-sneeuwvlokken en dit enorme wandtapijt, gewijd aan de eerste zes films.

Bronnen: io9, Wired, Popular Science, ArXiv.org

Beeld: Lucasfilm