De macht van FIFA-baas Sepp Blatter

KIJK-redactie

17 juli 2011 16:00

Blatter

Tussen alle grijze muizen van de wereldpolitiek lopen enkele opvallende figuren rond. We zien ze in het nieuws en verbazen ons over hun daden en uitspraken. Maar wie zijn deze mensen echt? Wat drijft hen? En hoeveel macht hebben ze eigenlijk? Deze keer: FIFA-voorzitter Sepp Blatter.

“Voetbal is oorlog”, zou de Nederlandse trainer Rinus Michels ooit hebben gezegd. De negentiende-eeuwse Pruisische strateeg Carl von Clausewitz schreef: “Oorlog is een voortzetting van de politiek met andere middelen.” Combineer deze uitspraken en je krijgt: “Voetbal is een voortzetting van de politiek met andere middelen.”

Het zou het levensmotto kunnen zijn van de man die de 65ste plaats inneemt op de lijst van meest invloedrijke wereldburgers van het Amerikaanse zakentijdschrift Forbes. Hij staat tussen Oprah Winfrey en Jeff Bezos, de baas van Amazon.com. Toch is hij geen directeur van een groot bedrijf, mediafenomeen of staatsman, maar de voorzitter van een sportbond. Om precies te zijn van de Fédération Internationale de Football Association, kortweg FIFA.

Joseph S. Blatter werd op 10 maart 1936 geboren in het plaatsje Visp, in het zuiden van Zwitserland, niet ver van de machtige Matterhorn. Volgens zijn officiële biografie op de FIFA-site was de jonge Sepp een enthousiaste amateurvoetballer. Nadat hij aan de Universiteit van Lausanne economie en bedrijfskunde had gestudeerd, ging hij werken voor de VVV in zijn geboortestreek Wallis. Ook werd hij secretaris-generaal van de Zwitserse ijshockeybond. Als pr-chef van het exclusieve horlogemerk Longines was Blatter betrokken bij de organisatie van de Olympische Spelen van 1972 en 1976.

In 1975 trad hij in dienst bij de FIFA. Hij kreeg er onder andere de verantwoordelijkheid voor het onderhouden van de contacten met sponsor Coca-Cola. Want onder de pas aangetreden FIFA-voorzitter João Havelange waren nieuwe tijden aangebroken: de ambitieuze Braziliaan wilde van de wereldvoetbalbond een commercieel denkende organisatie maken. En daarbij had hij in Blatter de perfecte assistent. In de slagschaduw van Havelange wist de Zwitser steeds meer invloed te vergaren. Niet voor niets werd hij al gauw ‘de zoon van Havelange’ genoemd.

Dit is het eerste gedeelte van een artikel uit KIJK 9/2011, in de winkel van 29 juli tot en met 25 augustus. De tekst werd geschreven door Leo Polak.

Meer informatie:

Beeld: EPA/ANP