Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Kan een oud idee, dat wordt gebruikt om schaatsbanen te maken, de smeltende ijskappen op de Noordpool herstellen?
Zodra de temperatuur in Nederland onder het vriespunt zakt, ontstaat er verhitte strijd om wie de eerste schaatswedstrijd op natuurijs kan organiseren. Om de vorming van natuurijs een handje te helpen gieten ‘ijsmeesters’ steeds dunne lagen water over bijvoorbeeld een weiland, voetbalveld of rolschaatsbaan. Ieder laagje dat bevriest, maakt het ijs steviger en dikker, waarna er een nieuwe laag water overheen kan.
De Nederlandse start-up Arctic Reflections wil diezelfde techniek gebruiken om de smeltende ijskappen in het Noordpoolgebied te verstevigen. Door in de poolwinter zeewater op het ijs te spuiten, vormt er een veel dikkere ijslaag en blijven de ijskappen in de zomer langer liggen.
Dat is niet alleen fijn voor ijsberen die afhankelijk zijn van het zee-ijs, maar voor de hele wereld. Witte ijskappen hebben namelijk een hoge albedo (lichtweerkaatsingsvermogen/witheid). Ze weerkaatsen veel van de zonnestralen terug de ruimte in. Donker zeewater absorbeert die stralen juist. Als er te veel poolijs smelt, ontstaat er dus een zichzelf versterkend effect en warmt de aarde steeds sneller op.
Lees ook:
Zandmotor
Het idee om zee-ijs op te spuiten is niet nieuw, maar het is er nooit van gekomen vanwege twijfels over de haalbaarheid. Arctic Reflections gelooft er wel in. Volgens de Delftse start-up kun je namelijk grote hoeveelheden kunstmatig opgespoten poolijs mee laten voeren op al bestaande zeestromingen in de Noordelijke IJszee. Zo kan het ijs zich snel over een groot gebied verspreiden.
Het bedrijf vergelijkt het met de Zandmotor tussen Hoek van Holland en Scheveningen. Dat kunstmatige schiereiland zorgt ervoor dat zeestromingen, golven en wind zand richting de kust vervoeren en die zo op een natuurlijke manier versterken. Arctic Reflections wil op zo’n zelfde manier samenwerken met de natuur om opgespoten zee-ijs te verspreiden over het Noordpoolgebied.
Dweilen met de kraan open
Experts zien toch nog steeds een hoop beren op de weg. Zo is er bijvoorbeeld veel (groene) energie nodig voor de installaties van Arctic Reflections en die is rond de Noordpool moeilijk te krijgen. Het is ook nog maar de vraag of dit project op een schaal uit te voeren is die groot genoeg is om daadwerkelijk effect te hebben.
Bovendien is het opspuiten van het poolijs geen oplossing voor klimaatverandering; het is een soort dweilen met de kraan open. Dat weet Arctic Reflections zelf ook wel. Maar volgens het bedrijf is het een manier om het opwarmingsproces te vertragen terwijl we zoeken naar betere methoden om onze CO2-uitstoot en de hoeveelheid broeikasgassen in de atmosfeer te verkleinen.
Bronnen: Arctic Reflections, The Guardian, NRC
Beeld: Willian Justen de Vasconcellos/Unsplash