Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Op 4 juli 2012 werd de ontdekking van het higgsdeeltje bekendgemaakt. Het bestaan van dit ‘Godsdeeltje’ was bijna 50 jaar eerder al voorspeld.
Bijna een halve eeuw nadat theoretisch natuurkundige Peter Higgs het naar hem vernoemde higgsboson had voorspeld, maakten wetenschappers van CERN in op 4 juli 2012 bekend het deeltje te hebben gevonden. Oftewel: ‘het deeltje dat andere deeltjes hun massa geeft’, zoals de kort-door-de-bocht-omschrijving luidt.
Lees ook: Wat is het higgsdeeltje?
Daarmee scoorde het ingewikkeldste experiment ter wereld, de Large Hadron Collider (LHC) van CERN, zijn eerste échte ontdekking. Bovendien was met het afvinken van dit deeltje in principe het Standaardmodel van de deeltjesfysica compleet.
Eerst nog een slag om de arm
Op 4 juli 2012 had CERN het overigens wel nog over “een deeltje consistent met het langverwachte higgsdeeltje”. Oftewel: de organisatie achter de LHC durfde het toen nog niet aan te zeggen dat het nieuwe deeltje daadwerkelijk een higgsdeeltje wás. In maart 2013, nadat nieuwe LHC-resultaten bekend waren gemaakt, sprak CERN wel van een higgsdeeltje.
Een higgsdeeltje en niet het higgsdeeltje. Die formulering liet onder andere de deur open voor meerdere higgsdeeltjes, waarvan dit dan pas het eerste zou zijn. Inmiddels vinden natuurkundigen het niet meer nodig om die slag om de arm steeds te benoemen: ze spreken al jaren over hét higgsdeeltje. Als in: het enige.
Lees ook: Is er meer dan één higgsdeeltje?
Beeld: Lucas Taylor/CMS