Een vinvis met een flinke avondmaal, een luie zeemeeuw en een fluorescerende octopus. Het zijn slechts drie winnaars van een prestigieuze wedstrijd voor oceaanfotografie.

Ieder jaar organiseert Oceanographic Magazine de Ocean Photographer of the Year-competitie – dit jaar in samenwerking met horlogemaker Blancpain. Daarmee wil het tijdschrift licht schijnen op onze prachtige, maar kwetsbare, blauwe planeet en de fotografen vieren die de oceaan een stem geven.

Deze editie moest de jury een keuze maken uit meer dan 15.000 inzendingen. Hoewel er veel verschillende categorieën zijn, en dus veel winnaars, mag Rafael Fernández Caballero zich oceaanfotograaf van het jaar noemen: hij werd eerste in de hoofdcategorie.

Hij schoot een adembenemende foto van een brydevinvis zogenoemde bait ball. Vissen vormen deze compacte bolvormige formaties om het voor roofdieren moeilijker te maken om een enkele vis te grijpen. Nou zal deze walvis daar weinig last van hebben, die slokt dankzij de bait ball juist extra veel vissen in één keer naar binnen.

Hieronder hebben we negen van onze andere favoriete foto’s op een rij gezet.

Snoekduik

Een jan-van-gent duikt het water in om zijn prooi te vangen. Met een spanwijdte van 180 centimeter zijn ze een van de grootste zeevogels in de Britse wateren. “Hoewel hun grootte op zich al indrukwekkend is, is het opmerkelijkste aan deze vogel zijn vermogen om met hoge snelheden in het water te duiken,” zegt Hoksbergen. “Ik wilde de schoonheid van deze ongelooflijke prestatie vastleggen: het moment waarop een jan-van-gent de zee in duikt, als een kogel die door het kalme zeeoppervlak schiet. Jan-van-genten hebben een aantal aanpassingen die hen tot een echte ‘oceaanvogel’ maken. Dankzij deze aanpassingen kunnen ze duiken vanaf een hoogte van 30 meter en het water raken met snelheden tot wel 100 km/u.”

Locatie: Isle of Noss, Shetlandeilanden.

Even rustig ademhalen

Rafael Fernández Caballero werd niet alleen eerste in de hoofdcategorie, maar ook tweede in de categorie Wildlife, en wij vinden dat meer dan terecht. Hij fotografeerde deze zeeleguaan die even uitrust op een rots. Dit is de enige leguanensoort die is geëvolueerd om te zwemmen en die onder water naar voedsel zoekt. Ze kunnen hun adem wel 60 minuten lang inhouden.

Locatie: Galapagoseilanden, Ecuador.

Oceaantaxi

“Het spotten van leven in het midden van de Middellandse Zee kan moeilijk zijn, omdat je meestal uren doorbrengt zonder ook maar één spetter te zien”, zegt Gener. “Na ongeveer vijf uur zoeken, zagen we deze zeemeeuw en merkten we dat zijn poten niet onder water waren. We naderden hem langzaam met de boot en realiseerden ons plotseling dat hij op een zeeschildpad stond. Ik besloot in het water te springen, denkend dat ik de schildpad dood zou aantreffen omdat hij niet bewoog. Toen ik dichtbij genoeg kwam, zag ik zijn gezicht onder water en realiseerde ik me dat de zeeschildpad nog leefde. Wat een surrealistisch tafereel!”

Locatie: Middellandse Zee.

Scheepswrak

Een duiker lijkt piepklein terwijl hij voor een scheepswrak zwemt. “We waren op een cruise om onderwaterfoto’s te maken van tijger- en hamerhaaien op de Bahama’s,” herinnert Friedrich zich. “Maar door slechte weersomstandigheden moesten we schuilen in de buurt van Nassau, waar we alternatieve duikplekken zochten. We besloten naar dit wrak te duiken dat opzettelijk door een duikcentrum tot zinken was gebracht. Op dat moment was het zand onder de boeg weggespoeld, wat het een uitstekende fotografische gelegenheid maakte.”

Locatie: Bahama’s.

Omcirkeld

Een duiker tussen een school sardines. “Als freediver en fotograaf ben ik altijd gefascineerd door de dans van sardines,” legt Yavar uit. “Tijdens deze duik bevond ik me onder een wervelende ring van sardines die een perfecte cirkel boven me vormden. Het zonlicht dat door het water scheen, zorgde voor een prachtig contrast en benadrukte de ingewikkelde patronen van de vissen en de duiker. Het voelde alsof elke beweging in perfecte harmonie was. Het vastleggen van dit moment was een combinatie van geluk en timing.”

Locatie: Bohol, Filippijnen.

Walvisfabriek

De op één na grootste walvis, de gewone vinvis, ligt op zijn beurt te wachten om afgeslacht te worden in een walvisfabriek in IJsland voordat hij naar Japan wordt gestuurd. “Kort na het nemen van deze foto werd de walvis de helling op gehesen”, zegt fotograaf Brogaard. “De foto geeft misschien een gevoel van hopeloosheid, maar de publieke ophef van de afgelopen twee jaar heeft ertoe geleid dat het walvisseizoen van vorig jaar in IJsland is geannuleerd. Helaas is er dit jaar weer een walvisquotum afgegeven. Ik hoop dat deze foto het bewustzijn vergroot en als inspiratie dient om de publieke druk op de ketel te houden. Deze walvissen zijn cruciaal in onze strijd tegen klimaatverandering. Ze leggen tonnen CO₂ vast en zijn levend meer waard dan dood.”

Locatie: IJsland.

Oogcontact

De algenoctopus is een ongrijpbaar wezen. “Normaal gesproken komen deze wezens in de schemering tevoorschijn om te jagen, met een ongelooflijke camouflage, waardoor ze naadloos opgaan in het rif – totdat ze onder een ander licht worden bekeken,” zegt Guy. “Deze octopussen zijn een van de enige inktvissen die fluoresceren onder ultraviolet licht. Op mijn laatste nachtduik van de reis had ik geluk en vond ik een van deze prachtige wezens op jacht naar een maaltijd en ik slaagde erin om de intense blik van zijn gele ogen vast te leggen.”

Locatie: Noord-Sulawesi, Indonesië.

Tandmaatjes

Een groep walrussen rust uit op een strand, omringd door besneeuwde bergen. “Ik was ongeveer een maand op expeditie in het noordpoolgebied en walrussen waren een van de zeezoogdieren waarin ik geïnteresseerd was,” herinnert Haluwana zich. “Ik plaatste mezelf binnen de toegestane afstand met mijn camera en wachtte op een geschikt fotomoment. Dieren voelen je aanwezigheid, of je je daar nu bewust van bent of niet. Op dit moment was dat precies wat er gebeurde. Een walrus zat rechtop en keek me aan. Grappig genoeg had ik onlangs mijn voortand afgebroken, net als deze walrus. Misschien voelde hij dat we verwanten waren?”

Locatie: Spitsbergen, Noorwegen.

Duizelingwekkend

Een pauwsprinkhaangarnaal in een verbluffend schouwspel van levendige blauwe, groene en oranje tinten tegen een donkere achtergrond. “Zijn opvallende, uitpuilende ogen, die bekend staan om hun uitzonderlijke gezichtsvermogen, geven hem een alienachtig uiterlijk,” zegt Dharma. “Het wervelende lichteffect rond de garnaal voegt een gevoel van energie en een etherische sfeer toe, waardoor hij bijna buitenaards lijkt. De gedetailleerde patronen en kleuren van het exoskelet van de garnaal worden benadrukt, waardoor de natuurlijke schoonheid en complexiteit wordt benadrukt.”

Locatie: Bali, Indonesië.

Dit waren slechts een paar winnende foto’s. Alles zien? Dat kan bij Oceanographic Magazine.

Bekijk ook:

• Wildlife Photographer of the Year: twaalf van de beste inzendingen
• Plaatjes schieten: acht prijswinnende defensiefotografen

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!