Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Op 19 december 1941 promoveerde Adolf Hitler zichzelf tot de opperbevelhebber van het Duitse leger.
In december 1941 bevond Duitsland zich op een keerpunt in de Tweede Wereldoorlog. In een poging zijn grip op de oorlogsvoering te versterken, promoveerde Adolf Hitler zichzelf tot opperbevelhebber van het Duitse leger, een beslissing die grote gevolgen zou hebben voor de uitkomst van de oorlog.
Meer Vandaag in…
- 16 december 1990: stier Herman wordt geboren met menselijk DNA
- 17 december 1903: Orville Wright maakt de eerste vliegtuigvlucht
- 18 december 1856: Nobelprijswinnaar J.J. Thomson wordt geboren
Prestatiedruk
Als leider van nazi-Duitsland had Hitler al vrijwel volledige macht over het land. Toch liet hij de militaire operaties grotendeels over aan ervaren generaals zoals Walther von Brauchitsch, die het opperbevel voerde over het Duitse leger, de Wehrmacht. Na een aantal tegenvallende aanvallen raakte Hitler echter steeds meer ontevreden over de prestaties van het leger.
Een belangrijk moment was de mislukte aanval op Moskou tijdens Operatie Barbarossa, de Duits invasie van de Sovjet-Unie. De onverwachte weerstand van het Rode Leger en de extreme Russische winter zorgden ervoor dat de deze aanval niets opleverde. Brauchitsch nam ontslag, en Hitler greep deze kans om zichzelf direct aan het hoofd van het leger te plaatsen.
Grootheidswaanzin
Hitler had geen fatsoenlijke militaire opleiding en liet veel over aan zijn intuïtie, waarbij zijn strategieën vaak werden bepaald door zijn politieke overtuigingen in plaats van realistische militaire tactieken. Zo gaf hij bijvoorbeeld het bevel om Duitse troepen nooit terug te laten trekken, zelfs wanneer dit tactisch noodzakelijk was. Generaals die kritiek hadden op zijn aanpak werden meestal genegeerd of zelfs vervangen.
Een belangrijke tegenslag was de Slag om Stalingrad in 1943. Hitler had grootse plannen voor het veroveren van de strategisch gelegen Russische stad, maar de strijd, die ruim zes maanden duurde, leidde tot de dood van ongeveer 470.000 Duitse soldaten en eindigde in een verlies.
Uiteindelijk zou Hitlers directe controle over het leger bijdragen aan de nederlaag van Duitsland in de Tweede Wereldoorlog. Na zijn overlijden op 30 april 1945 werd het stokje doorgegeven aan Ferdinand Schörner, die welgeteld negen dagen lang de dienst uit mocht maken. Kort na zijn aanstelling viel op 8 mei 1945 het Duitse leger.
Bronnen: IsGeschiedenis, Guinguette Marais Poitevin, Tweedewereldoorlog.nl