Philip Bosma schrijft: “Ik heb weleens gehoord dat menselijke uitwerpselen vroeger ook over het land werden uitgereden, maar dat dat heden ten dage niet meer mag. En hoe zit het met urine? Is dat schadelijk voor bomen of struiken?”

Menselijke uitwerpselen worden nog steeds gebruikt als mest om het land te verrijken, vooral in armere landen waar boeren geen toegang tot andere (kunst)mest hebben. In de westerse wereld is het verboden, omdat het ongezond is. Menselijke mest bevat namelijk allerlei bacteriën en parasieten die voor ons ziekteverwekkend zijn. Daarom gebruiken de meeste boeren mest van planteneters, zoals koeien of schapen. De kans dat die voor de mens schadelijke micro-organismen bevat, is kleiner dan bij mest van vlees- of alleseters, zoals varkens.

Wat urine betreft: rechtstreeks op een gewas plassen, is inderdaad geen goed idee. Urine bevat zulke hoge concentraties stikstof dat de plant eraan doodgaat. Maar verdund werkt urine prima als meststof. Dan is de stikstofconcentratie laag genoeg om de planten goed te doen. Bovendien bevat urine fosfaat en kalium, stoffen die planten ook sneller doen groeien.

Omdat urine bijna steriel is, is de kans veel kleiner dan bij poep dat er schadelijke micro-organismen in zitten. Het scheiden van poep en plas om de laatste als meststof te gebruiken wordt dan ook steeds vaker gedaan. Landen als Zweden, Zuid-Afrika en China zijn daar voorloper in.

Ook een vraag voor de rubriek ‘KIJK antwoordt’? Mail hem naar info@kijk.nl!

Tekst: Hidde Boersma

Beeld: Mateusz Stachowski