De harde werkelijkheid achter Call of duty: Black ops II

KIJK-redactie

04 december 2012 13:00

Call of duty: Black ops II

Het verhaal van het pas verschenen schietspel Call of duty: Black ops II werd geschreven door Dave Anthony. Tijdens zijn research stuitte hij op fascinerend maar ook verontrustend feitenmateriaal. Voor KIJK deed de Amerikaan een boekje open.

Drones, zeldzame metalen, consultants… Het zijn woorden die Dave Anthony de afgelopen twee jaar vaker heeft gehoord dan hem lief is. Voor het schrijven van Call of duty: Black ops 2 ging hij helemaal op in de wereld van de futuristische en de historische oorlogvoering. Maar nu de game af is, ploft Anthony neer in een chique stoel in een hotel in Londen waar het recensie-evenement plaatsvindt voor dit nieuwe deel binnen de best verkopende schietspellenreeks aller tijden. Vuur maar af die vragen, lijkt hij te willen zeggen.

De Call of duty-games worden door critici vaak vergeleken met een spectaculaire actiefilm. Toch beweert Anthony dat de serie zijn succes niet alleen aan simpelweg knallen te danken heeft. Want naast spanning en sensatie staat volgens hem ook de authenticiteit hoog in het vaandel. De wapens, troepen en omgevingen – Anthony wil the real thing met het spel op alle vlakken eer aandoen.

Maar de verhaallijn van dit deel maakte het bedenken van een authentieke spelervaring tot een pittige opgave. Black ops II speelt zich af gedurende de Koude Oorlog (om precies te zijn: in de jaren tachtig van de vorige eeuw) én tijdens een fictieve wereldoorlog in 2025. Het is de eerste game in de serie die zo vaak tussen het verleden en de toekomst schakelt. Anthony merkte tijdens het schrijven van de verhaallijn dat die opzet tot veel extra werk leidde. Hij moest zich nu bekommeren om de authenticiteit van zowel een toekomstig als een historisch scenario. Maar die uitdaging ging hij niet uit de weg. Sterker nog, hij wilde per se historische details in het spel verwerken die het publiek niet kende. Er was alleen één probleem: hij had geen idee welke.

Dit is het eerste gedeelte van een artikel uit KIJK 13/2012, in de winkel van 14  december 2012 tot en met 10 januari 2013.

Tekst: Ron Vorstermans