“Ah, wat jammer! Anne krijgt geen malaria!” verzucht KIJK-redacteur Jean-Paul Keulen. En dat is inderdaad jammer…
Maandenlang heeft onze onverschrokken freelancer Anne Loyen namelijk geprobeerd zich als proefkonijn door malariamuggen te laten besmetten. Maar helaas… De extreem intensieve studie vereiste dat ze tweemaal daags haar bloed liet checken in Nijmegen. En voor iemand die in Amsterdam woont, is dat een logistiek drama. Dus ze blaakt nog altijd van gezondheid en houdt ze zich zelfs staande in de algemene griepmalaise die over de redactie waart.
Maar gelukkig zijn er ook Annes in Nijmegen; mensen die werkelijk álles doen voor de wetenschap en zich dus ook vrijwillig laten lekprikken door boosaardige muggen die voor dit doel worden gekweekt. Hoe en waarom lees je in het artikel ‘Koortsachtig onderzoek’ in KIJK 6/2013.
Verder kan ik voor het eerst in mijn KIJK-carrière een artikel ten zeerste afraden… Wie net als ik wil geloven dat er gemene, slimme wolven en vriendelijke, sociale pinguïns bestaan, slaat het artikel ‘Hoezo slimme dieren?’, ook in KIJK 6/2013, over. Daarin legt bioloog Ronald Veldhuizen uit dat wat op het eerste oog zulk slim dierengedrag lijkt, eigenlijk weinig met intelligentie van doen heeft.
Neem nou de keizerspinguïn… Volgens natuurdocumentaires voeren die beesten conversaties die lijken op deze: “En… wissel! Alle bevroren exemplaren mogen naar binnen. De opgewarmde snuiters graag plaatsnemen in de buitenste ring.” Het waanzinnig sociale beest gunt de ander namelijk ook wat warmte en offert zich per roulatiebeurt op voor de verkleumde stumpers aan de buitenkant van de pinguïnformatie. En ik gelóófde dat. Waarschijnlijk had ik dat stukje altruïsme hard nodig na alle verschrikkelijke beelden van met huid en haar verslonden babyzeeleeuwtjes in diezelfde documentaires.’
Maar het begint erop te lijken dat het ook de pinguïn ontbreekt aan enige vorm van empathie. De hierboven omschreven conversatie ziet er in het echt eerder zo uit: “Ik sta hier te bevriezen! Ik wil NU naar binnen!” “Nee! Het is vol hier! Niet zo duwen! Ik krijg geen lucht!” “Hmmmppppffffff…” “Ja, potverdomme! Nu sta ik WEER aan de buitenkant! Asociale snertpinguïn!”
En breek me de bek niet open over wolven… Pure opportunisten zijn het! Nou goed… Voor een wat objectievere kijk op zaken: lees toch maar even het stuk van Ronald Veldhuizen.
Beeld: Studio 5982