KIJK-hoofdredacteur Vivianne Bendermacher over hoe de meest wonderlijke voorwerpen in het menselijk lichaam kunnen belanden.

In Huize Bendermacher heeft vriendlief de lolbroek aan. Zo schept hij er genoegen in stoïcijns voor zich uit te staren nadat hij de vreemdste voorwerpen tussen zijn tanden/in zijn oren/in zijn neus heeft gestopt, in de hoop dat ik dat schaterlachend opmerk.

Nu valt een halve broccoli tussen zijn tanden of een bosui in zijn oor zelfs mij op. Maar wasabinootjes in neusgaten zijn dan weer nét even wat lastiger vanuit een ooghoek te traceren. En zo kon het gebeuren dat meneer al tien minuten genoot van zijn grap, zonder dat ik ook maar enige sjoege gaf. De wasabi steeg hem uiteindelijk naar het hoofd en zwetend, proestend en naar adem happend verklapte hij zijn geintje.

Toen de nootjes korte tijd klem bleken te zitten, proestte ik het op mijn beurt uit. Van het lachen. Het beeld van mezelf met een panikerende man aan de arm die de dienstdoende EHBO-arts moest uitleggen hoe die nootjes toch in zijn neus terecht waren gekomen, vond ik tamelijk hilarisch. Daar was mijn vriend het niet mee eens en sindsdien heeft hij zijn neus nooit meer als lijdend voorwerp van zijn humor gebruikt.

Nu hebben vriends grollen nooit tot ziekenhuisbezoeken geleid, maar mocht het toch ooit gebeuren, dan weet ik inmiddels dat de doktoren goed zijn voorbereid. Het kan namelijk nog vele malen gekker dan nootjes in je neusgaten, zo blijkt in het fotoartikel ‘Dwaalgast in je slokdarm’ in KIJK 3/2014. Over de meest wonderlijke voorwerpen in het menselijk lichaam zijn hele wetenschappelijke papers vol geschreven.

Wat te doen bijvoorbeeld in het geval van een mobiele telefoon die op onverklaarbare wijze – hups – in de endeldarm terecht is gekomen? Of stel nou dat je door onbedwingbare ijzerbehoefte na het toetje ook je lepel hebt verorberd? En hoe bevrijd je een onfortuinlijke penis van een gebaksvorkje (??!) zonder verdere schade toe te brengen?

Daar zijn dankzij eh… avontuurlijke praktijk-gevallen gedegen medische handleidingen voor. Gelukkig maar. Ik bedoel: het zal je maar gebeuren dat je net als de beschreven slachtoffers bovenop een gloeilamp of een jampot valt… Dat gebeurt, mensen! En mocht het jou ook overkomen, geneer je niet: de dokter weet inmiddels raad.

Deze column is ook terug te vinden in KIJK 3/2014. Bestel dit nummer hier!

Beeld: Studio 5982