Wie denkt dat bestanden op een harde schijf voor altijd bewaard blijven, komt bedrogen uit. Omvallende bitjes en veranderende formaten zorgen ervoor dat veel foto’s, teksten en wetenschappelijke onderzoeken na verloop van tijd niet meer leesbaar zijn. Wat valt ertegen te doen?
De technologie van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA zorgde er in 1969 voor dat astronauten naar de maan vlogen, er rondliepen en ook weer veilig terug naar aarde werden gebracht. Een indrukwekkend staaltje techniek, maar niet alles was op zo goed uitgedacht. Want de data van de eerste, legendarische maanmissies zijn al decennia lang onleesbaar. Ze werden allemaal netjes opgeslagen, maar opmerkelijk genoeg bestaan er geen computers meer die de bestanden kunnen lezen.
Wie denkt dat dit alleen voor dit specifieke geval geldt, komt bedrogen uit. Het is een wijdverspreid probleem. Vint Cerf, een van de vaders van het internet, waarschuwde hier vorig jaar tijdens een lezing voor. Hij gaf aan dat Microsoft Office 2011 op zijn computer een PowerPoint-presentatie uit 1997 niet meer kon openen. Cerf benadrukte dat het vaak ontzettend lastig is om documenten met oude formaten te behouden, doordat ze vaak niet meer kunnen worden afgelezen.
Dit is het begin van een artikel te vinden in KIJK 7/2014. Dit nummer ligt in de winkel van 28 mei tot en met 25 juni.
Hieronder een animatiefilmpje over dataopslag: Snow Byte en the seven formats.
Meer informatie:
- Nationale Coalitie Digitale Duurzaamheid
- Github: Bit recover
- Figshare: Simple Resilient Bit Preservation
Tekst: Robert Visscher
Beeld: SPL/ANP