In de jaren vijftig en zestig probeerden de Amerikanen van alles uit. Eén van de opmerkelijke experimenten was een trein met straalaandrijving.

Don Wetzel werkte in 1966 op de researchafdeling van de New York Central Railroad en kreeg de opdracht om de treinen van zijn generatie veiliger, sneller en goedkoper te maken. En dus dacht Wetzel als voormalig luchtmachtvlieger: ‘Straalmotoren!’

Don Wetzel had de nodige ervaring met straalmotoren. Hij bouwde er ooit eentje om zodat die gebruikt kon worden om de rails sneeuwvrij te maken.

Via een tussenpersoon kocht hij voor 5000 dollar twee General Electric GE J-47-19-straalmotoren van een Convair B-36-bommenwerper. Die was een paar jaar eerder door de USAF afgedankt en stond sindsdien op het beroemde ‘vliegtuigkerkhof’ bij de Davis-Monthan Air Force Force Base in Tucson.

Wetzel bouwde de motoren om zodat ze in plaats van op kerosine op diesel konden draaien en plaatste ze op de M-497 locomotief, bijgenaamd de Black Beetle. Op een spoor tussen Indiana en Ohio haalde de trein, met de oud-luchtmachtvlieger ‘aan de knoppen’, een topsnelheid van 295.54 kilometer per uur. Een filmpje van die poging kun je hier bekijken.

Hieronder vertelt Wetzel zijn verhaal.

Ondanks dat succes en ondanks het feit dat het onderzoeksteam het prototype voor heel weinig geld bouwde, was New York Central Railroad er niet van overtuigd dat het project een commercieel succes zou worden. De plannen verdwenen in de archiefkast.

Nadat de straalmotoren van de locomotief waren gehaald, deed hij weer normaal dienst. In 1984 werd de legendarische Black Beetle zonder pardon of gevoel voor historische waarde gesloopt.

Overigens was het niet de enige poging om op die manier een trein aan te drijven. In 1970 probeerden de Russen het met de SVL, vrij vertaald de ‘hogesnelheidslaboratoriumlocomotief’. Maar ook dat experiment leverde uiteindelijk niets op.

Bronnen: Popular Mechanics, GE Reports