Koffie bevat steeds vaker ingrediënten die er niet in thuishoren. Een nieuwe methode moet fraudeurs tegen de lamp laten lopen.

Koffieproducerende landen hebben het zwaar. Brazilië produceert bijvoorbeeld doorgaans zo’n 55 miljoen zakken koffie per jaar, maar het ziet ernaar uit dat de teller dit jaar door een grote droogte blijft steken op 45 miljoen. Ook plantenziektes gooien her en der roet in het eten, en volgens een Britse studie uit 2012 zal de klimaatverandering het probleem alleen maar verergeren.

Vandaar dat het steeds vaker voorkomt dat koffieproducenten hun oogst aanvullen met ingrediënten die je er niet in zou verwachten of willen. Soms zijn dat andere gewassen: maïs, gerst, graan, sojabonen of rijst, bijvoorbeeld. Maar ook hout, papier en zelfs klonten aarde kunnen in de koffie belanden. Rooster en verpulver je dit soort toevoegingen samen met de koffiebonen, dan zijn ze vervolgens doorgaans niet meer terug te vinden.

Suzana Lucy Nixdorf en collega’s (Staatsuniversiteit van Londrina, Brazilië) willen daar verandering in brengen met een nieuwe methode. In plaats van de koffie onder de microscoop te bestuderen of simpelweg te proeven, gebruiken zij hoogwaardige vloeistofchromotografie (HPLC) en statische methodes om de componenten van de drank te scheiden en te identificeren. Daarmee zou met 95 procent zekerheid te bepalen zijn wat er eigenlijk allemaal in je bakje pleur is gepleurd.

Nixdorf presenteerde haar bevindingen gisteren op een grote bijeenkomst van de American Chemical Society.

Bron en beeld: American Chemical Society via EurekAlert!