Stikstofmonoxidemoleculen ingepakt

KIJK-redactie

31 december 2014 16:00

Wetenschappers hebben een nieuwe manier gevonden om stikstofmonoxide medicinaal toe te dienen. Ze gebruiken daarvoor een ‘verpakking’ die aan de NO-moleculen kan binden.

De stof stikstofmonoxide (NO) kan worden gebruikt als medicijn om bacteriën te doden of de bloedsomloop te bevorderen. Omdat het een gas is, is het echter lastig toe te dienen. Wetenschappers hebben daar wat op gevonden: ze maken een verpakking die enkele moleculen stikstofmonoxide vasthoudt en deze in het lichaam langzaam weer vrij laat.

Stikstofmonoxide

Stikstofmonoxide speelt een belangrijke rol in het menselijk lichaam, waar het werkt als neurotransmitter en signalen overdraagt. Het zorgt onder andere dat bloedvaten verwijden en kan worden gebruikt om de bloedstroom te bevorderen en de druk in de bloedvaten te verminderen. Ook wordt de stof aangemaakt door het lichaam om ongewenste bacteriën te doden en kan het als antibacterieel medicijn worden gebruikt.

Helaas is het lastig om stikstofmonoxide in het lichaam toe te dienen, vanwege de gasvorm. Je kan het niet zomaar inademen, omdat het erg giftig is.

Verpakking

Wetenschappers hebben nu echter laten zien dat ze stikstofmonoxide kunnen verpakken in een metaal-organisch raamwerk. Ze hebben aangetoond dat stikstofmonoxide goed hecht aan de verpakking en dat die binding het beste is wanneer een deel van de ijzeratomen in het molecuul wordt gereduceerd van ijzer-3 tot ijzer-2.

Ook water bindt met de verpakking. Zodra de gevulde verpakkingen met water in aanraking komen, bindt de vloeistof en komt het NO-gas langzaam los. Dat kan enkele dagen duren. Hoe snel dat precies gaat hangt onder andere af van hoeveel ijzer er is gereduceerd. De verpakking kan helpen om een medicijn (in dit geval stikstofmonoxide) op een gecontroleerde manier aan patiënten toe te dienen. Mogelijk kunnen gevaarlijke infecties en hartziekten zo beter worden behandeld.

Goedkoop

De onderzoekers deden al eerder iets vergelijkbaars, maar ditmaal gebruikten ze moleculen die niet alleen grote hoeveelheden stikstofmonoxide kunnen opnemen, maar ook nog eens heel goedkoop zijn. Ze denken dan ook dat de stof zou kunnen worden gebruikt in medicijnen.

Bronnen: APL Materials, American institute of Physics via EurekAlert!

Beeld: Serre/Institut Lavoisier