Dolfijnen en vleermuizen hebben dezelfde genetische route gevolgd bij het ontwikkelen van hun sonarsysteem, blijkt uit onderzoek.

Het komt wel vaker voor dat verschillende dieren dezelfde uiterlijke kenmerken hebben. Denk bijvoorbeeld aan de slagtanden van de olifant en de walrus. Maar deze zijn doorgaans niet via dezelfde genetische weg geëvolueerd.

Voor het sonarsysteem van dolfijnen en vleermuizen geldt dat wel. Wetenschappers analyseerden een gen en ontdekten dat het de stof prestine aanmaakt. Dit is een eiwit in de trilhaartjes van de cochlea, dat er waarschijnlijk voor zorgt dat oren gevoelig zijn voor hoge tonen.

De onderzoekers bekeken de moleculaire structuur van het prestine-gen bij een aantal dieren. Zo ontdekten ze dat de structuur bij vleermuizen en dolfijnen nagenoeg hetzelfde is. Sterker nog, op de weg naartoe hebben ze zelfs dezelfde mutaties ondergaan. Volgens de onderzoekers is het waarschijnlijk dat alleen deze mutaties ervoor zorgen dat je ultrasoon kunt horen.

Stephen Rossiter (Queen Mary-universiteit, Londen), betrokken bij het onderzoek, vindt de uitkomst van het onderzoek bijzonder, omdat echolocatie erg complex in elkaar zit. Er zijn namelijk wel eerder eigenschappen bij verschillende soorten gevonden die via dezelfde genetische weg waren ontstaan, maar daar ging het om veel eenvoudigere voorbeelden.

Bronnen: New Scientist, BBC News, EurekAlert!