Mensen die het locked-in-syndroom hebben, kunnen alleen nog hun ogen bewegen. En soms zelfs dat niet. Maar ze zijn wel volledig bij bewustzijn. Medici proberen technieken te ontwikkelen om LIS-patiënten eenvoudiger met de ‘buitenwereld’ te laten communiceren.

Stel je eens voor: je zit de rest van je leven in een bioscoop naar een film te kijken waaraan je zelf niet deel kunt nemen. Je observeert, krijgt gedachten, maar kunt die op geen enkele manier uiten. Je voelt een kriebel aan je neus en je kunt niemand vragen om even te krabben. Misschien ben jij zelfs wel de enige die weet dat je bij bewustzijn bent…

Dit is niet het begin van een macaber horrorverhaal, maar een omschrijving van het zogenoemde locked-in-syndroom. Als je hieraan lijdt, kun je niet bewegen en niet praten doordat al je spieren verlamd zijn. Tegelijkertijd ben je volledig bij bewustzijn en neem je alles waar wat er in je omgeving gebeurt.

Rom Houben weet maar al te goed hoe dat voelt. De 46-jarige Belg (zie foto) zorgde vorig jaar voor wereldnieuws toen bekend werd dat hij niet, zoals meer dan twintig jaar gedacht werd, in een vegetatieve toestand verkeerde, maar al die tijd gewoon bij bewustzijn was. Hij ‘bewees’ zijn bewustzijn via hersenscans, waaronder een PET-scan: een techniek die met radioactieve isotopen laat zien welke hersendelen actief zijn. Zijn hersenscans leken sprekend op die van gezonde vrijwilligers, terwijl de hersenscans van vegetatieve patiënten een heel ander beeld geven.

Dit is het eerste gedeelte van een artikel uit KIJK 12/2010, in de winkel van 22 oktober tot en met 18 november. De tekst werd geschreven door Diana de Veld.

Meer informatie:

• New Scientist: How to ‘unlock’ the brains of coma patients
• Esquire: The unspeakable odyssey of the motionless boy
• Spiegel: Communicating with those trapped within their brains

Beeld: AFP/ANP