Vandaag over twee maanden, op 4 juli 2016, is het zover: dan bereikt het onbemande ruimtescheepje Juno zijn reisdoel Jupiter. Zeven dingen die je moet weten over deze NASA-missie.
1. Op 5 augustus 2011 werd Juno gelanceerd vanaf Cape Canaveral, Florida. Bij aankomst is de sonde dus bijna vijf jaar onderweg. De volledige missieduur bedraagt ruim zes jaar. Oftewel: Juno gaat maar één jaar en een paar maanden daadwerkelijk metingen doen aan Jupiter, de grootste planeet van ons zonnestelsel.
2. Tijdens de lancering kreeg Juno een draaiing mee van 1,4 rotaties per minuut. Dat heeft twee redenen. Ten eerste vliegt de sonde stabieler als hij continu roteert. Ten tweede krijgen dankzij deze draaiing straks alle wetenschappelijke instrumenten Jupiter beurtelings in beeld.
3. Gedurende de eerste twee jaar na zijn lancering maakte Juno zijn eerste baan rond de zon, waarbij hij een eind voorbij de baan van Mars kwam. Daarna keerde hij terug naar de aarde, om die op een afstand van 559 kilometer te passeren. Deze scheervlucht gaf het ruimtescheepje de benodigde snelheidsboost van 3,9 kilometer per seconde om Jupiter te bereiken.
4. Juno draait volledig op zonne-energie dankzij de grootste zonnepanelen die ooit op een interplanetaire sonde zijn gemonteerd. Ze zijn bijna 9 meter lang en bevatten samen meer dan 18.000 zonnecellen. In de buurt van de aarde genereren die nog zo’n 14 kilowatt, maar verder van de zon daalt het vermogen naar een paar honderd watt.
5. Hoewel Juno te boek staat als onbemand, klopt dat niet helemaal: het ruimtescheepje heeft drie minuscule passagiers aan boord. Te weten: speciaal gemaakte LEGO-poppetjes van de god Jupiter, de godin Juno en de wetenschapper Galileo Galilei, die begin zeventiende eeuw Jupiters grootste manen ontdekte.
6. In zijn baan rond Jupiter krijgt Juno aardig wat straling te verstouwen. Daarom is een groot gedeelte van de elektronica verstopt in een ‘doos’ in het binnenste van de sonde, met titanium wanden van een centimeter dik. Een deel van de instrumenten aan de buitenkant zal er door de straling waarschijnlijk na een aantal banen rond Jupiter de brui aan geven.
7. Juno zal slechts zo’n 37 baantjes om Jupiter trekken. Daarna wordt de sonde de atmosfeer van de reuzenplaneet in gestuurd, wat zijn einde betekent. Een van de redenen voor deze kamikazeactie: de NASA wil niet het risico lopen dat brokstukken van Juno op een gegeven moment belanden op Europa en andere Jupitermanen. Die zou de sonde dan kunnen besmetten met aardse microben.
Beeld: NASA