We vinden de wereld waarin we leven volstrekt vanzelfsprekend. Maar vul één feit anders in, en hij ziet er plots volkomen anders uit. In deze serie kleuren we elke aflevering zo’n ‘wat als…’-scenario in. Ditmaal: wat als we alle gevangenissen zouden opheffen?
Het spijt me, Marcel. Ik heb mijn beste advocatenbeetje voorgezet, maar ik kon de rechter niet overtuigen van jouw standpunt. Je krijgt een taakstraf, van tweehonderd uur. Ja, ik ken je verhaal: je vrouw is in elkaar geslagen door een tasjesdief, de crimineel is er met een taakstraf van afgekomen, jij vond dat veel te mild en hebt toen besloten zélf die boef maar in elkaar te rammen… De rechter begreep je woede: een paar jaar geleden zijn de gevangenisstraffen afgeschaft en niet iedereen is tevreden met het gekozen alternatief, maar dat betekent nog niet dat eigenrichting is toegestaan. Toch zit er voor jou ook één positieve kant aan het hele verhaal: je krijgt zelf ook alleen maar een taakstraf.
Een land zonder gevangenissen en zonder gevangenen, waarin misdadigers hoogstens taakstraffen krijgen opgelegd, en waarin burgers – ondanks alles – tóch niet bang zijn voor stijgende criminaliteit. Het zou zomaar kunnen bestaan.
Sterker: misschien maakt Nederland momenteel wel een aanloop ernaartoe. Staatssecretaris Fred Teeven van Justitie ramde eerder dit jaar immers zijn zelfverklaarde ‘Masterplan Dienst Justitiële Inrichtingen’ door de kamer, met daarin onder meer het voornemen om negentien gevangenissen, drie tbs-klinieken en één jeugdinrichting te sluiten.
Maar wat als de bewindsman, die pleit voor ‘een consequente, stevige aanpak’, nu eens écht consequent was en gewoon alle instellingen op slot gooide?
Dit is het begin van een artikel, te vinden in KIJK 12/2013. Dit nummer ligt in de winkel van 18 oktober tot en met 14 november.
Meer informatie:
- Recidive na werkstraffen en na gevangenisstraffen (pdf)
- CBS: Geregistreerde criminaliteit; misdrijven en verdachten naar regio
- CBS: Veiligheidsmonitor 2012 (pdf)
- CBS: Criminaliteit en rechtshandhaving 2011 (pdf)
Tekst: Rik Peters
Beeld: Bijlmerbajes