Internet zou de ultieme bibliotheek zijn. Alle informatie, alle kennis en alle meningen zijn er te vinden. Dat zou mensen met elkaar verbinden, creativiteit vergroten en de democratie versterken. Vandaar dat we massaal protesteren wanneer ons internet dreigt te worden beperkt. Maar ook zonder maatregelen als SOPA en ACTA laten we het gros van de beschikbare informatie aan onze neus voorbij gaan.

De Argentijnse schrijver Jorge Luis Borges publiceerde in 1941 het korte verhaal De bibliotheek van Babel. Hij beschreef een raadselachtige bieb, waarin alle boeken staan die ooit zijn geschreven. De minutieus gedetailleerde geschiedenis van de toekomst, de autobiografieën van de aartsengelen, alle Bijbelboeken en evenzoveel commentaren daarop, plus de commentaren op die commentaren, de vertaling van elk geschrift in alle talen. Kortom: alle kennis die ooit door mensen werd neergekrabbeld, is ergens op een plank te vinden.

Het verhaal van Borges heeft een donkere ondertoon – het blijkt bijvoorbeeld moeilijk zoeken tussen onvatbaar veel werken – maar het gecentraliseerd verzamelen van alle bestaande informatie blijft een fascinerend idee. En volgens velen bestaat zo’n collectie al: internet. Online is immers elke gedachte te vinden.

Althans, dat denken we vaak. In werkelijkheid blijven enorme hompen van het web voor ons verborgen, als vergeten verdiepingen van Borges’ boekerij. Toch houden we vast aan de illusie van een complete kennisbron. Dat bleek de afgelopen paar maanden wel, toen diverse partijen probeerden onze internetvrijheid aan banden te leggen.

Afgelopen januari was er internationaal tumult rondom de Amerikaanse wetsvoorstellen PIPA (Protect IP Act) en SOPA (Stop Online Piracy Act). PIPA werd in mei 2011 opgesteld om in de Senaat te worden besproken, SOPA werd in oktober van dat jaar ingediend bij het Huis van Afgevaardigden.

Het ging dus om twee afzonderlijke regelgevingen, maar inhoudelijk kwamen ze grotendeels overeen. De reden: beide wetsideeën borduurden voort op een eerder, afgeschoten internetplan. PIPA en SOPA waren allebei bedoeld om intellectuele eigendommen en materialen met auteursrecht beter te beschermen. Oftewel: om webpiraten tot zinken te brengen.

Dit is het begin van een artikel uit KIJK 5/2012, in de winkel van 6 april tot en met 3 mei.

Meer informatie:

• Role of social networks in information diffusion
• Red media, blue media: evidence of idealogical selectivity in media use
• De bibliotheek van Babel

Tekst: Rik Peters

Beeld: iStock, Shutterstock