De vreemde microscopische quantumwereld vormt de basis van ons en alles om ons heen. Maar waarom merken wij daar niets van in onze ‘macroscopische’ wereld? Oftewel: waarom kan een elektron wel op twee plaatsen tegelijk zijn en jij niet?

Wat als je op twee plaatsen tegelijk kon zijn? De ene helft van jouw persoon meldt zich op zijn werk, de andere helft slaapt even lekker uit. Of je gaat naar twee landen tegelijk op vakantie, spreekt op hetzelfde tijdstip met twee groepen vrienden af of houdt er, mocht je dat willen, twee relaties op na. Een interessante gedachte misschien, maar moeilijk serieus te nemen. Toch?

Dat is nog maar de vraag; het is eerder vreemd dat we het niet kunnen. De atomen en moleculen waaruit ons lichaam is opgebouwd, kunnen namelijk wél op twee plaatsen tegelijk zijn. Dat komt doordat ze gehoorzamen aan de wetten van de quantummechanica. Deze theorie leert ons dat de deeltjes op de microscopische schaal een magisch en onvoorspelbaar karakter hebben.

De grote vraag is waarom wij daar niets van merken. De KIJK die je nu in je handen hebt, is toch echt maar op één plek tegelijk. Het is een raadsel dat natuurkundigen al honderd jaar proberen op te lossen: is er een grens aan de quantummechanica en zo ja: waar? Of zijn wij zonder het te weten ook onderdeel van de quantumwereld? Kortom, hoe ontstaat onze voorspelbare, logische wereld uit de bizarre, onvoorspelbare quantumregionen?

Dit is het eerste gedeelte van een artikel uit KIJK 10/2012, in de winkel van 24 augustus tot en met 20 september.

Meer informatie:

• Nature News: Quantum all the way
• Nature: See me here, see me there (PDF)
• New Scientist: The illusion of reality in a quantum world

Tekst: Barry van der Meer

Beeld: Cornell Göksu