‘Soms moet je op zoek naar serendipiteit’

VB

24 augustus 2013 16:00

Vivianne 2011

Ergens hier ver vandaan en lang geleden was een koninkrijk genaamd Serendip. Zoals dat gaat in sprookjes had Serendip te kampen met een boosaardige draak.

Maar gelukkig waren er drie heldhaftige prinsen die op zoek gingen naar een, laten we zeggen, magisch verdelgingsmiddel om het beest te verdrijven. Tijdens hun tocht vol avonturen vonden de drie jongens vooral wat ze niet zochten. En door hun alerte reactie op die onverwachte belevenissen verzamelden ze beetje bij beetje de puzzelstukjes die samen het magische antidrakengoedje moesten vormen.

Dat vinden wat je niet zoekt, is wat we tegenwoordig serendipiteit noemen. Serendip heet trouwens vandaag de dag Sri Lanka, maar dat terzijde. Serendipiteit is wat je nodig hebt om te komen tot nieuwe ideeën, om inspiratie op te doen, om een genuanceerd wereldbeeld te bouwen. En hoewel dat paradoxaal lijkt, moet je daar soms bewust naar op zoek.

Dat doe ik het liefst door naar lezingen te gaan. Bijvoorbeeld die van Singularity University NL. Daar spreken de meest uiteenlopende mensen over onderwerpen waarvan je vooraf soms niet eens kon vermoeden dat ze je zo mateloos zouden fascineren. Sterker nog: de sprekers zelf doen soms bepaald niet vermoeden dat er zulke briljante geesten achter schuilgaan.

Neem Jack Andraka, die eerder dit jaar sprak tijdens Singularity University NL. Een wat slungelige jongen van inmiddels 16 jaar met een houding die je zou kunnen aanzien voor een mix van arrogantie en onverschilligheid.

Tot hij begint te praten. Hij vertelt over zijn oom die overleed aan alvleesklierkanker. Over het progressieve karakter van deze ziekte die vrijwel altijd tot de dood leidt. Over zijn verontwaardiging daarover en over zijn zoektocht (via Google!) naar een methode die alvleesklierkanker al zo vroeg opspoort dat de diagnose niet meer gelijk hoeft te staan aan een doodvonnis.

Hij ging als een prins van Serendip op zoek naar het drakenverdelgingsmiddel en… vond dat ook. Hij moest er boze biologieleraren en honderden afwijzingen voor overwinnen, maar zijn volhardendheid leidde uiteindelijk tot de oplossing die nu potentieel mensenlevens redt.

In de nieuwe KIJK een interview met dit wonderkind.

Deze redactionele column vind je ook in KIJK 10/2013.

Beeld: Studio 5982