‘Trivial Pursuit wordt een eitje én vreselijk frustrerend’

VB

27 juli 2012 13:00

Vivianne 2011

Samen weten wij alles. Een waarheid als een koe op de KIJK-redactie.

Ik verbaas me telkens weer over de hoeveelheid kennis waarover wij collectief beschikken. Zo weet redacteur Jean-Paul Keulen alles over heelal- en deeltjeszaken. Noem een willekeurig vliegtuig en redacteur André Kesseler vertelt je de specs. Inge Fraters, KIJKs eindredacteur, is de vrouw van de taal en beeldredacteur Margriet Bokeloh loopt al zoveel jaren rond bij ons mooie blad dat ik haar ervan verdenk stiekem alle gepubliceerde kennis te hebben opgeslagen in een achterkamer van haar brein.

Stel je nou eens voor dat we al die knowhow van deze mensen naar een extern brein konden uploaden. En dat niet alleen, we zorgen ook voor een constante feed vanuit Google en alle socialemediakanalen. Uiteraard met een goede spamfilter erop. We willen tenslotte geen aanstootgevende gedachtes binnenhalen, al helemaal geen chit-chat van praatgrage twitteraars ontvangen en we willen trouwens ook liever niet worden gehackt. We willen alleen maar ter zake doende en veilige informatie.

En stel nou dat we dan de inhoud van dat samengestelde brein konden streamen naar onze eigen hersenpan. Dan huisvest je hersenkamer in één klap een soort supercomputer. Dan hoef je maar te denken aan je eindbestemming en de Google Maps-optie in je neocortex stuurt je er vanzelf naartoe. Trivial Pursuit wordt een eitje, maar tegelijkertijd een vreselijk frustrerend spel; je tegenspelers beschikken tenslotte over dezelfde
kennisfeed…

Ik ben ervan overtuigd dat iets soortgelijks over een aantal jaren gaat gebeuren. We gaan onze eigen ‘rekenkracht’ machinaal versterken. Eigenlijk doen we dat al: dankzij onze smartphones hebben we een complete wereldbibliotheek in onze broekzak. De logische volgende stap is nu van de broekzak naar ons lichaam.

De man die bovenstaande scenarioschets in míjn brein heeft geüpload, is futuroloog Ray Kurzweil. Deze maand doet hij zijn theorie speciaal voor KIJK nog eens uit de doeken. Ik hoop van harte dat jij, waarde lezer, bij het lezen ervan net zo vaak vol verbazing en verwachting glimlacht als ondergetekende.

Beeld: Studio 5982