In tegenstelling tot wat milieuactivisten graag verkondigen, is de walvis geen uitstervende soort. Integendeel, hij doet het eigenlijk beter dan ooit.
Na de Tweede Wereldoorlog werd er in veel westerse landen ongebreideld op walvissen gejaagd, waardoor een aantal soorten met uitsterven werd bedreigd. In de jaren zestig werd daarom een verbod op de walvisjacht uitgevaardigd. Veel landen stopten met de jacht of stelden jaarlijkse quota in.Volgens de International Union of Conservation of Nature, een onafhankelijk instituut dat zich met milieuproblematiek bezighoudt, zijn de bedreigde walvispopulaties sindsdien weer hersteld en nog altijd groeiende.
In landen waar nog steeds op walvissen wordt gejaagd, zoals IJsland, Noorwegen en Japan, gelden strenge jaarlijkse quota om de walvisstand niet in gevaar te brengen. Zo zwemmen er in de IJslandse wateren zo’n 20.000 grote vinvissen waarvan er jaarlijks 150 mogen worden gevangen. Dat is minder dan 1 procent van de totale populatie.
Overigens worden verreweg de meeste walvissen – maar liefst 90 procent – gedood door aanvaringen met grote schepen. Die vormen dus een veel grotere bedreiging voor de soort dan de incidentele walvisjager.
Dit is een fragment van ‘6 bezwaren minder tegen walvisvaart’, een aflevering van de rubriek ‘De andere KIJK’. Deze is te vinden in KIJK 2/2011, in de winkel van 14 januari tot en met 10 februari. De tekst werd geschreven door Hidde Tangerman.
Meer informatie: