Beste bebaarde man, graag wil ik een pleidooi doen voor het afscheren van je baard. Zeker wanneer je toevallig in een microbiologisch lab werkt. Dan is dat gezichtshaar van jou een groot gezondheidsrisico voor je medemensch.

Dat bleek afgelopen maand uit een in de prijzen gevallen wetenschappelijk onderzoek. De conclusie stamt uit de jaren zestig, waarmee de vraag rijst waar je de euvele moed vandaan haalt nog altijd met een baard rond te paraderen. Jouw natuurlijke slabbetje kan namelijk, wanneer je in een microbiologisch lab werkt, vervaarlijke bacteriën huisvesten, die met geen mogelijkheid uit je vachtje kunnen worden gewassen. Afscheren dus.

Maar alle gekheid op een stokje; het betreft hier wel degelijke écht wetenschappelijk onderzoek van echte wetenschappers die het belangrijk genoeg vonden de nichegroep van mannen met baarden werkzaam in een microbiologisch lab te onderzoeken. En deze professoren hebben daarmee, een dikke veertig jaar later, de Ig Nobelprijs gewonnen. De prijs voor alle onderzoeken die in eerste instantie een glimlach op je gezicht toveren en je daarna aan het denken zetten. Zo zat ik na het lezen van dit onderzoek gebiologeerd te staren naar een baarddragende man, mezelf afvragend welke micro-organismen zich in zijn kinstruikje hadden teruggetrokken.

Wat me doet denken aan snot. Want ja, beste lezer, ook snot is met enige regelmaat het dankbare onderwerp van wetenschappelijk onderzoek. Walvissensnot bijvoorbeeld. Een wetenschapsteam ontwierp zelfs speciale helikoptertjes om het mucus van deze zeebeesten te verzamelen. Hetgeen hen dit jaar een terechte Ig Nobelprijs opleverde.

Meer beesten brachten de Ig Nobeljury in extase. De kortneusvleerhond bijvoorbeeld. Deze vleermuis doet namelijk aan orale seks, iets wat tot voor kort alleen leek voorbehouden aan de bonobo en de mens. Er zijn heuse filmpjes te zien van hitsige vleerhonden in het heetst van de orale strijd. Toch een baanbrekende ontdekking. Maar het moet vooral vreemde gesprekken aan de eettafel hebben opgeleverd.

‘Hoe was het op je werk vandaag, schat?’

‘Ja, hartstikke goed. Fikkie heeft vandaag dankzij de fellatiodiensten van Esmeralda 6 seconden langer over zijn daad gedaan.’

Graag nomineer ik vast een onderzoek voor volgend jaar. Een serieuze studie aan de vooraanstaande Harvard-universiteit naar het zombiebrein. Lees er alles over in het artikel Science of the living dead, in KIJK 12/2010.