Binnenkort tien jaar geleden brachten terroristen het WTC ten val. Wat waren de bijzonderheden van dit wolkenkrabbercomplex?

De Twin Towers – na hun oplevering twee jaar lang de hoogste gebouwen ter wereld – werden opmerkelijk genoeg ontworpen door een architect met hoogtevrees: Minoru Yamasaki. Dat leidde ertoe dat de torens geen enorme glazen wanden kregen met een imposant uitzicht op Manhattan, maar raampjes van slechts 46 centimeter breed.

Verder had Yamasaki’s eerste ontwerp tachtig verdiepingen, maar de opdrachtgever wilde zoveel vierkante meters aan kantoorruimte dat de architect daar nog dertig etages bij moest doen. Een probleem met die enorme hoogte vormden de liften; om alle werknemers boven te kunnen krijgen, zouden die heel veel ruimte in beslag gaan nemen.

Dat euvel werd verholpen door de mensen eerst met grote expresliften te vervoeren naar zogenoemde sky lobbies op de 44ste en de 78ste verdieping, waarna kleinere liften ze naar hun eindbestemming brachten. Deze laatste liften konden boven elkaar in dezelfde schacht worden geplaatst, waardoor veel meer ruimte beschikbaar kwam voor kantoren.

Een laatste bijzonderheid van de torens was dat de pilaren waar ze op steunden niet waren verspreid over de vloeren, maar zich alleen in het midden en langs de buitenkant bevonden. Hierdoor hoefden de kantoren niet rond allerlei enorme palen worden ingericht, maar waren grote, open ruimtes mogelijk.

Dit is een fragment van de rubriek ‘In 5 minuten… het WTC’, te vinden in KIJK 10/2011. Dit nummer ligt in de winkel van 26 augustus tot en met 22 september.

Documentaire over de bouw van het WTC uit 1983:

Deel twee: