Zumwalt: het superschip dat niemand wil

André Kesseler

24 juni 2013 13:00

DDG-1000 Zumwalt

Rond deze tijd wordt hij te water gelaten, in 2016 wordt hij in gebruik genomen: de DDG-1000 Zumwalt. Het nieuwste Amerikaanse marineschip is groot en toch onzichtbaar voor radar, superstil, en voorzien van een indrukwekkend wapenarsenaal. Maar wat de US Navy betreft is de 3 miljard dollar kostende Zumwalt volkomen overbodig.

Hij spatte van de tekentafels. De toekomst was gearriveerd, in de vorm van de DDG-1000 Zumwalt. Met het hypermoderne schip kreeg de Amerikaanse marine er een machtig wapen bij en kon de nieuwe militaire doctrine eindelijk naar behoren worden uitgevoerd.

Begin jaren negentig voorzagen defensieanalisten namelijk dat marineschepen zich steeds dichter naar de kust zouden bewegen. Toekomstige conflicten zouden op land worden uitgevochten en de marine kreeg de taak om vanuit  ondiepe wateren voor de kust (het zogenoemde bruine water) de vijandelijke wapensystemen uit te schakelen en troepen op het land te ondersteunen.

Volgens de Amerikaanse marine moesten er nieuwe schepen komen om die taken uit te voeren – en het project Surface Combatant for the 21st Century ging daar voor zorgen. Na diverse (financiële) opstartproblemen werd het project omgedoopt in DD(X) en werd uiteindelijk de DDG-1000 ontwikkeld: volgens velen het meest geavanceerde schip dat de wereldzeeën ooit heeft bevaren.

Met zijn lengte van 185 meter is de DDG-1000 ruim 30 meter langer dan de schepen van een vergelijkbaar type en hij is van voor tot achter volgestouwd met de nieuwste radarapparatuur, wapensystemen en aandrijving. En met zijn opvallende boegvorm (een wave piercing tumblehome hull), de hoekige vlakken en de in het dek wegklappende kanonnen is hij zelf ook nog eens veel minder zichtbaar voor vijandelijke radarsystemen.

Dit is het begin van een artikel, te vinden in KIJK 8/2013. Dit nummer ligt in de winkel van 28 juni tot en met 25 juli.

Meer informatie:

Beeld: US Navy