Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Om je werkweek goed te starten, elke maandag een tof wetenschappelijk of technisch beeld op onze site. Deze keer: de puntige kalksteenrotsen op Borneo.
Op Borneo loop je niet alleen prachtige wilde dieren tegen het lijf, maar ook de fraaie natuur stelt absoluut niet teleur. In het noordwesten van het eiland bevindt zich het nationaal park Gunung Mulu, bestaande uit drie gebergtes waarvan er één een wel erg bijzondere verschijning is.
Mount Api is te herkennen aan tientallen puntige kalksteenrotsen, die tot wel 50 meter hoog de lucht in steken: de Mulu Pinnacles. Van een afstandje hebben ze, mede door de overhangende mist, gezamenlijk wat weg van een kerkhof.
Lees ook:
Samoeraizwaard
Maar het ontstaan heeft niets te maken met een graflegging of overleden gedaantes. Miljoenen jaren geleden stond het voormalige Mount Api hoogstwaarschijnlijk onder water, waar dode schelpdieren en koralen zich hebben opgehoopt tot kalksteenrotsen. Door aardplaatverschuivingen zijn die rotsen later omhooggeduwd en kwamen ze boven water te liggen.
Kalksteen kan slecht tegen zuur regenwater en loste daardoor voor een deel op. In spleten en scheuren ging dat sneller, waardoor puntige rotsen overbleven. Die zijn de Mulu Pinnacles zoals we ze nu kennen, en ze zijn zelfs bijna even scherp als een samoeraizwaard.
Grottensysteem
Onder de bergen van Gunung Mulu zijn er door de aardplaatverschuivingen ook grote barsten in het gesteente gevormd, waardoor uiteindelijk een gigantisch grottensysteem is ontstaan, genaamd Clearwater Cave System. Het bevindt zich voor het grootste deel onder Mount Api en is bijna 240.000 km lang.
Betreden van de spookachtige grotten is niet voor menig mens weggelegd en is daarom alleen te bezoeken met een professionele gids. Waag je je er toch in je eentje aan, dan eindigt Mount Api misschien toch als een kerkhof.
Bron: National Geographic