Muzikanten vliegen veel. Geen wonder dus dat een aantal van hen de afgelopen decennia bij crashes is omgekomen. En vaak lag daar een combinatie van overmoed, haast, gierigheid en algeheel geklungel aan ten grondslag. In deze aflevering van de serie Vallende sterren: Glenn Miller verdween spoorloos boven het Kanaal.

In 1942, met grote hits als In the Mood en Chattanooga Choo Choo op zijn naam, ontbindt Glenn Miller zijn succesvolle dansorkest en gaat hij vrijwillig het leger in. Niet om te vechten, want daar is hij als 38-jarige te oud voor. Hij wil de troepen iets moderners voorschotelen dan de geijkte marsmuziek. Nadat Miller met zijn nieuwe, militaire bigband een hele serie concerten in de Verenigde Staten heeft gegeven, volgt de oversteek naar Groot-Brittannië, waar een Amerikaanse strijdmacht voor de invasie in Normandië wordt opgebouwd.

Glenn Miller officieel vermist

Eind 1944 maakt Miller plannen om met kerst in het inmiddels bevrijde Parijs op te treden. Op vrijdag 15 december stapt hij op een vliegveld bij de Engelse stad Bedford in een UC-64 Norseman, een eenmotorige hoogdekker van Canadese makelij. Luitenant-kolonel Norman Baessell geeft hem een lift naar de Franse hoofdstad, zodat hij er de laatste voorbereidingen kan treffen. Maar als de leden van zijn orkest daar drie dagen later aankomen, is Miller nergens te bekennen.

Op dat moment dringt het tot de legerautoriteiten door dat hij in hetzelfde toestel heeft gezeten als de eveneens nooit in Frankrijk gearriveerde Baessell. Tegen alle voorschriften in, want er is een speciale C-47 (de militaire uitvoering van de Douglas DC-3, een passagiersvliegtuig) om belangrijke figuren en beroemdheden van A naar B te brengen. Op 24 december, een dag voordat zijn orkest in Parijs moet spelen, komt de officiële bekendmaking dat “majoor Alton Glenn Miller, de dirigent van de vermaarde United States Army Air Forces Band”, vermist wordt.

Bevroren vliegtuigonderdelen

In januari 1945 luidt de conclusie van een onderzoeksteam dat de UC-64 Norseman door een fatale samenloop van omstandigheden moet zijn gecrasht. Ten eerste was het op 15 december 1944 belabberd weer: een temperatuur van net boven het vriespunt en slecht zicht. Vanwege dat laatste kon er eigenlijk alleen op de instrumenten worden gevlogen, en daar had de piloot van de UC-64, John Stuart Morgan, nog niet erg veel ervaring mee.

Desondanks besloot hij – op aandringen van Baessell en zonder toestemming van de vluchtleiding te vragen – onder de laaghangende bewolking door de overtocht naar Frankrijk te wagen. De onderzoekers stellen dat op een gegeven ogenblik de carburateur van het toestel bevroor, waardoor de motor geen brandstof meer kreeg. Op de geringe hoogte waarop de Norseman vloog, duurde het daarna slechts acht seconden voordat hij in het Kanaal stortte.

Mochten de drie mannen dat op wonderbaarlijke wijze hebben overleefd, dan hadden ze binnen een uur uit het bitter koude water moeten worden gehaald. Hoe dan ook: tot op de dag van vandaag is er nog geen vingerkootje van Glenn Miller teruggevonden.

Volgende week in de serie Vallende sterren: Buddy Holly.

In onze special Hoogvliegers II lees je nog meer spannende verhalen uit de luchtvaart. Bestel de special in onze webshop, of eenvoudig via de knop hieronder.

Openingsbeeld: Bettmann Archive/Getty Images