Na een val of een klap tegen het hoofd kan de normale werking van de hersenen tijdelijk verstoord zijn. Soms verlies je zelfs korte tijd je bewustzijn. Maar wat gaat er bij een hersenschudding precies mis?
Enerzijds is er het mechanische effect van de dreun. Door het verschil in dichtheid tussen de witte stof (meer centraal gelegen in je brein) en de grijze stof (aan de buitenzijde van je brein) schudden die niet even snel en ‘schuren’ ze langs elkaar. Daardoor worden de lange uitlopers van zenuwcellen opgerekt of zelfs afgescheurd. Als gevolg daarvan raken minuscule eiwitvezeltjes in die uitlopers in de knoop. Deze zogenaamde ‘neurofibrillaire knopen’ blokkeren het transport van belangrijke signalen, waardoor ze niet meer goed met elkaar kunnen communiceren. Daarnaast kunnen de zenuwuitlopers als reactie op de fysieke klap tijdelijk zwellinkjes vertonen die de boel eveneens versperren.
Lees ook:
Chaos
Ook chemisch gezien loopt de boel uit de hand. De schokgolf verstoort de celmembranen van zenuwcellen waardoor die gaan lekken. Calcium- en natriumionen stromen willekeurig de cel in en een overdosis aan kalium en signaalstoffen, vooral van de neurotransmitter glutamaat, lekt de cel uit. In hun poging deze chemische chaos te herstellen, verbruiken zenuwcellen zoveel energie dat ze in een energiecrisis raken en tijdelijk niet meer normaal kunnen functioneren. De getergde en beschadigde hersencellen veroorzaken hoofdpijn, misselijkheid, sufheid, duizeligheid en soms geheugenverlies, slapeloosheid of gevoeligheid voor licht en geluid. Over het algemeen herstellen de hersencellen zich na enkele weken weer volledig.
Deze vraag kon je vinden in KIJK 2/2023.
Ook een vraag voor de rubriek ‘KIJK Antwoordt’? Mail hem naar info@kijkmagazine.nl. En in onze gloednieuwe special geven we antwoord op 178 bijzondere, verrassende en boeiende vragen! Bestel hem hier! Of eenvoudig via de knop hieronder.
Tekst: Judith Neimeijer