Het ontwikkelen van Little Boy en Fat Man kostte drie jaar en héél veel geld. Werden die atoombommen zomaar afgeworpen of was er speciaal voor geoefend?
De ontwikkeling van de eerste atoombommen duurde drie jaar en vergde het destijds ontzagwekkende bedrag van 2 miljard dollar (oftewel 23 miljard in hedendaagse dollars). Bovendien moesten de bommen de Tweede Wereldoorlog beëindigen. Het was ondenkbaar dat ze op dezelfde, vaak onnauwkeurige manier zouden worden afgeworpen als alle eerdere conventionele bommen. In december 1944 werd daarom de 509de Composite Group opgericht: een eenheid met de allerbeste Amerikaanse piloten, navigators en bommenrichters om een kernwapen op een Duitse of Japanse stad te gooien.
Lees ook:
Little Boy en Fat Man
Vanaf februari 1945 trainden deze mannen op Wendover Army Air Field in de staat Utah met aangepaste B-29-bommenwerpers. In het ruim van die toestellen zat een dummy-versie van Little Boy, het atoomwapen dat er nog het meest als een gewone bom uitzag (zie de foto), of van de bollere Fat Man. Die laatste dummy’s kregen vanwege hun ronde vorm de bijnaam pumpkin bombs. Sommige exemplaren waren geel geschilderd, zodat ze helemaal op een pompoen leken. De met cement of springstof gevulde dummy’s werden van 7000 tot 9000 meter hoogte op oefendoelwitten in de woestijn gedropt. Dat gebeurde 155 keer.
In juni 1945 (toen Duitsland inmiddels verslagen was) verhuisde de 509de Composite Group naar Tinian, een eiland in de Stille Oceaan op zo’n 2500 kilometer van Japan. Vanaf dat moment werd er hoofdzakelijk nog geoefend met de Fat Man-variant van de pumpkin bomb. De reden: Fat Man zat veel ingewikkelder in elkaar dan Little Boy, waardoor meer getest moest worden hoe hij zich na het afwerpen gedroeg. Het ding woog bijna 5000 kilo en bevatte vrijwel alle onderdelen van het echte atoomwapen, op de nucleaire lading na uiteraard. Die was vervangen door 2900 kilo springstof.
Eind juli en begin augustus 1945 gooiden de Amerikanen 49 van deze bommen op doelen in Japan. Het ging om nauwkeurige repetities voor de aanvallen op Hiroshima en Nagasaki, inclusief de scherpe, dalende bocht die een B-29 moest maken om zo snel mogelijk uit de buurt van een exploderende kernbom te komen. Ten minste 400 Japanners verloren het leven bij deze voorbereidingen van de eerste (en hopelijk laatste) atoombombardementen in de geschiedenis.
Deze vraag kon je vinden in KIJK 10/2019.
Ook een vraag voor de rubriek ‘KIJK antwoordt’? Mail hem naar info@kijkmagazine.nl.
Tekst: Leo Polak
Beeld: HISTORIC WENDOVER AIRFIELD FOUNDATION
Bestel hier de Tweede Wereldoorlog-special van KIJK voor €7,99. Dit is een unieke verzameling verhalen die je niet mag missen.