Op school leren leerlingen nog nauwelijks feiten. Dat is doodzonde, vindt Boris Konrad, die geheugenatleet is én er onderzoek naar doet. Zijn technieken zijn voor iedereen bruikbaar en superhandig. KIJK sprak met deze ‘Mister Memory’.

Wat is het idee achter de methoden die geheugenatleten zoals jij gebruiken?

De methoden maken optimaal gebruik van hoe het geheugen werkt. Dat draait voor een groot deel om aandacht, maar ook als daar niks aan schort, zijn sommige dingen heel moeilijk te onthouden. Die dingen vallen onder verschillende categorieën, maar hebben één overeenkomst: ze zijn te abstract voor ons geheugen. Met de geheugentechnieken vormen we bijvoorbeeld lange reeksen woorden, cijfers, formules of namen om in begrippen die ons visuele, associatieve geheugen wél makkelijk aankan. Het is alsof je een computer hebt met een heel kleine opslagruimte voor tekst en een gigantische voor foto’s, en je met de technieken alle tekst omzet in beeld, waardoor je veel meer kwijt kunt voordat je schijf vol is.

Werkt het voor iedereen? Er zijn ook mensen die een slecht visueel geheugen hebben.

Ja. Ik geef sinds een paar jaar geheugentrainingen en tijdens een van mijn eerste sessies was er zo’n man bij: hij wist zeker dat mijn technieken voor hem niks waren omdat hij zich nooit beelden voor de geest kon halen. Het kostte me enorm veel moeite om hem mee te laten doen, maar uiteindelijk werkte het. Later ontdekte ik tijdens mijn onderzoek waarom: om je visuele geheugen te activeren hoef je de beelden niet letterlijk op te roepen en voor je te zien. Ook een blinde heeft een visueel geheugen, terwijl die in sommige gevallen nog nooit iets gezien heeft. Wie wel heel concreet dingen voor zich ziet, zal direct enthousiast zijn over mijn methode, maar er niet meer baat bij hebben dan anderen.

Hoe zit het met ouderen die de ziekte van Alzheimer krijgen? Kunnen die met je technieken hun ziekte afremmen?

Wanneer ze de technieken al kennen voordat hun geheugen aangetast raakt wel, zo blijkt onder meer uit studies van onze onderzoeksgroep. In dat geval kunnen ze met dezelfde hersenfunctie meer dingen onthouden en kunnen ze door actiever te blijven het ziekteproces vertragen. Als ze eenmaal ziek zijn, heeft het geen zin meer om de geheugentraining te gaan doen. Die vergt dan te veel van hun brein en is dan alleen maar onnodig belastend en frustrerend.

Dit is een fragment uit het interview te vinden in KIJK 9/2017. Deze editie ligt in de winkel vanaf 24 augustus tot en met 20 september.

Tekst: Jop de Vrieze

Beeld: iStock

Meer informatie:

• Zijn geheugen verbeterende implantaten de toekomst?
• ‘Korte pauze is goed voor langetermijngeheugen’
• YouTube: The mind and methods of a memory champion

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Bestel dan hier ons nieuwste nummer (geen verzendkosten). Abonnee worden? Dat kan hier!