Waar hoofdredacteur André vroeger een rat als huisdier hield, helpt hij de ongenodigde gast in zijn kippenhok nu maar wat graag naar zijn grootje. Maar hoe?
Als kind had ik een rat: Flip. Ik hield van Flip en las dan ook met grote interesse het boek Ratten van Maarten ’t Hart, waarin de schrijver een lans breekt voor een van de meest gehate diersoorten ter wereld. Flip sleet zijn dagen in een ruim terrarium, lag ’s avonds op mijn schoot te pitten, werd dik van al het eten dat ik hem toestopte en stierf op ongeveer tweejarige leeftijd. Hoogbejaard, moddervet, maar gelukkig… denk ik.
McDonald’s in het kippenhok
Nu, een jaartje of veertig later, heb ik weer een rat. Dit keer is het er eentje die ik niet in de dierenwinkel heb aangeschaft, maar die zich hondsbrutaal in – of beter gezegd: onder – mijn kippenhok vestigde. De bak met kippenvoer zag het beest als een permanent geopende McDonald’s in ‘zijn’ woonkamer. Mijn liefde en respect voor de diersoort sloeg ineens om in verontwaardiging. Maandenlang heb ik geprobeerd om deze kraker uit mijn pand te krijgen.
Ik groef gaten in de aarde op zoek naar zijn hol en plaatste inloopvallen met lekkers, en mollenklemmen in de gangen die het beest in de kippenren groef. Toen dat niets opleverde, stapte ik over op rattenklemmen die ik vulde met vis. Met kaas. Met sla. Met walnoten. Met pindakaas. En zelfs met filet americain… Alles waar wijlen Flip een moord voor deed, werd door zijn wilde soortgenoot hooghartig genegeerd.
Flip
Niets kon het ongedierte ertoe overhalen om zijn kop eens even netjes in een val te steken en te wachten op de fatale klap in de nek. In mijn radeloosheid overwoog ik zelfs om voor 189 euro de GoodNature A24 Automatic Rat & Mouse Trap aan te schaffen, een hightech-systeem dat met geurstoffen en een CO2-aangedreven slagpen de ene na de andere knager naar zijn grootje zou moeten helpen. Maar goed dat ik dat niet heb gedaan, want ik lees nu in het verhaal van Ronald Veldhuizen dat ratten waarschijnlijk veel te slim zijn om daarin te tuinen.
Mede door Ronalds artikel heb ik na zes maanden mijn verbeten strijd tegen de rat opgegeven. En als ik heel eerlijk ben, zorgt mijn nederlaag voor een hernieuwd respect voor Rattus norvegicus in het algemeen en de kippenhokbewoner in het bijzonder. Misschien ga ik hem wel Flip noemen.
Deze redactioneel staat ook in KIJK 4/2019.
Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Bestel dan hier ons nieuwste nummer. Abonnee worden? Dat kan hier!