Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Volgens het Nederlands Interdisciplinair Demografisch Instituut is veel kinderen op de wereld zetten niet noodzakelijkerwijs slecht, tot André’s grote verbazing.
Met enige trots keek mijn kennis me aan. “We nemen zonnepanelen”, zei hij en glom er zelfs een beetje bij. “Kijk, daar.” Hij wees naar zijn schuur en een golfplatendak dat daar inderdaad erg geschikt voor leek. Zonder een spoor van ironie voegde hij eraan toe: “Tja, want je wilt toch iets doen voor het milieu.”
Prima opmerking op zich. Ware het niet dat de beste man de trotse bezitter is van twee nutteloze ezels én een paard, twee honden en twee auto’s en in innige samenwerking met zijn vrouw vier kinderen op de aarde heeft gezet.
De vierkinderman
Er leven grofweg zeven komma zeven miljard mensen op onze aardbol en elke dag komen er dik 200.000 bij. Gezien de gevolgen van al die gezelligheid, waaronder een opwarmende atmosfeer en overklotsende oceanen, had het mij verstandiger geleken om geen vier kinderen op de wereld te zetten. (Om maar te zwijgen van zijn poging om de ‘schade’ die deze koters over de komende pak-em-beet tachtig jaar aanrichten te compenseren met acht zonnepanelen op de schuur.) Maar toen ik het coverartikel van Ronald Veldhuizen las, begon ik toch te twijfelen. Joop de Beer, van het Nederlands Interdisciplinair Demografisch Instituut, zegt daarin doodleuk dat veel kinderen op de wereld zetten niet noodzakelijkerwijs slecht is.
Fluitsma & Van Tijn zongen ooit “vijftien miljoen mensen op dat hele kleine stukje aarde”. Die tekst moet nu worden aangepast naar 17 miljoen en over een jaartje of dertig zingen de dan bejaarde zangers, zo schatten demografen in, over 18 miljoen mensen. Wat er daarna in de glazen bol gebeurt, is niet helemaal zeker. Zeker aan mijn kant van het land, het oosten, zouden we best eens te maken kunnen krijgen met krimp. Krimp!
Dus ik zit dan wel te pas en te onpas de ‘vierkinderman’ te beschimpen, maar misschien heeft hij wel meer gedaan voor het behoud van de mensheid en Nederland in het bijzonder dan ik met mijn schamele productie van twee zoons. Nog een mazzel dat ik maar één hond en geen paard of nutteloze ezels heb. Misschien moet ik wel aan de zonnepanelen…
Deze redactioneel staat ook in KIJK 11/2020.