De portretten die Rembrandt van Rijn schilderde, zijn meesterwerken. Tot zover niets nieuws. Maar onderzoekers van de University of British Colombia in Canada hebben nu uitgezocht wat eigenlijk de magie is van de schilderijen.
Volgens onderzoeker Steve DiPaola gebruikte Rembrandt een schildertechniek waarmee hij de blik van de kijker als het ware rondleidt over het doek. Hierdoor ontstaat een “speciale verhaallijn en een kalmere kijkervaring”.
De onderzoeker meent dat de Hollandse meester dit bereikte door de focus op bepaalde delen van het gezicht te leggen, bijvoorbeeld de ogen. Door deze ogen extra scherp en gedetailleerd af te beelden, wordt de blik van de kijker direct op de ogen gericht en blijft die daar ook langer hangen. Door de overgang van scherpe en minder scherpe delen (de lost-and-found-edges-techniek) wordt de blik volgens DiPaola over het schilderij gestuurd.
Dit alles blijkt uit tests van de wetenschapper, die als proef wat modellen liet fotograferen als in de portretten van Rembrandt. DiPaolo speelde wat met de focus en hieruit bleek dat de techniek die Rembrandt gebruikte relatief weinig oogbewegingen opleverde, wat een rustige kijkervaring oplevert. Een gegeven dat tot op de dag van vandaag wordt gewaardeerd door miljoenen kunstliefhebbers wereldwijd.