Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Er gebeurt ontzettend veel in onze babytijd, maar dat kunnen we ons als volwassenen niet herinneren. Hoe kan dat? Onderzoekers van Yale University hebben een nieuw stukje van de puzzel gelegd.
Er zijn meerdere theorieën over waarom we onze vroegste gebeurtenissen niet kunnen herinneren. Een ervan is dat de hippocampus – het hersengebied dat verantwoordelijk is voor het opslaan van herinneringen – nog niet optimaal functioneert als we een baby zijn. Het is nog volop in ontwikkeling, waardoor het geen informatie kan opslaan. En wat niet ligt opgeslagen, kun je later ook niet terughalen.
Onderzoekers van Yale University (VS) hebben met nieuw onderzoek vraagtekens bij deze theorie gezet. Het lijkt erop dat onze hippocampus wel degelijk informatie opslaat, zelfs in onze vroegste jeugd. Hoe hebben ze dat gedaan?
Lees ook:
- Waarom maken mensenbaby’s zoveel herrie?
- Baby’s herkennen ritme van liedjes die ze in de buik hebben gehoord
Plaatjes herhalen
Voor het onderzoek werden 26 baby’s (van 4 maanden tot 2 jaar oud) in een fMRI geplaatst. Ze kregen daar plaatjes van onbekende gezichten, objecten en omgevingen te zien. Om de zoveel tijd werd een plaatje herhaald.
De onderzoekers vermoedden dat de kinderen langer naar de plaatjes zouden kijken die ze al eens gezien hadden. Dat zou erop duiden dat ze het plaatje hadden onthouden. Ze keken ook naar hoe actief de hippocampus was bij het bekijken van de nieuwe afbeeldingen.
Wat bleek? Hoe actiever de hippocampus was tijdens de eerste keer dat ze het plaatje zagen, hoe langer ze de tweede keer naar het plaatje keken. Dat is opvallend, want het deel dat zo actief was, wordt in volwassenen gelinkt aan het onthouden van persoonlijke gebeurtenissen.
Hippocampus werkt al vroeg
Hoewel de sterkste effecten werden gezien in kinderen ouder dan 12 maanden, keken alle baby’s langer naar de plaatjes die ze voor de tweede keer zagen. Volgens de onderzoekers maakt dat duidelijk dat onze hippocampus al heel vroeg in staat is om gebeurtenissen op te slaan.
Dan blijft wel de vraag openstaan: waarom vergeten we die gebeurtenissen dan? Worden ze niet overgeheveld naar het langetermijngeheugen of is er toch iets anders aan de hand? Volgens Nick Turk-Browne, een van de onderzoekers, kunnen we er na verloop van tijd simpelweg niet meer bij. De herinneringen zijn er dus nog, maar wel op een onbereikbare plek.
Herinneringen uit de babytijd
Turk-Browne is bezig met een nieuw onderzoek onder baby’s, kleuters en jonge kinderen. Hij laat hen thuisvideo’s zien, die geschoten zijn vanuit hun perspectief toen ze nog een jonge baby waren. Hij wil achterhalen of ze zich deze beelden kunnen herinneren.
De voorlopige conclusie van de nieuwe studie is dat deze herinneringen tot ongeveer het zesde jaar blijven hangen. Daarna vervagen ze. “We zijn bezig de levensduur van herinneringen in de hippocampus die in de kindertijd ontstaan in kaart te brengen. We spelen zelfs met het idee dat deze herinneringen tot in de volwassenheid blijven bestaan, ondanks we er niet meer bij kunnen”, aldus Tusk-Browne in een persbericht.
Beeld: Vika Glitter/Pexels
Verwonderlijk is dat je onder hypnose wel naar je vorige levens gebracht kan worden maar maar niet naar je babytijd. Als 1 jarige baby ben ik heel erg verbrand en heb 5 maanden in het ziekenhuis gelegen! Daar weet ik niets meer van! Het gekke is dat ik mij thuis voel in het ziekenhuis.