Coördinerend redacteur André Kesseler over griezelfilms en opgesloten zitten in een krappe habitat op Mars als horrorscenario.

Het zal zo rond het midden van de jaren tachtig zijn geweest toen ik, de haartjes nat (zoals dat dan heet), op de bank zat en vol spanning wachtte op de televisiepremière van De lift. De film van Dick Maas gaat volgens een criticus uit die tijd “over de subjectieve angst voor machines en is met uiterst simpele middelen een zeer effectieve horrorfilm. Het is de dodelijke potentie van de denkende machine die de film tergend spannend houdt.”

Waarom?

Dat wist ik toen allemaal niet, en ik dacht al helemaal niet: waarom doe ik mezelf dit aan? (Dat kwam pas bij me op toen ik De lift onlangs weer eens bekeek en zag dat het allemaal wel erg prut is.) De vraag waarom we ons vrijwillig aan allerlei gruwelijkheden blootstellen, wordt in deze KIJK door verschillende deskundigen beantwoord in een boeiend artikel van Enith Vlooswijk (zie pagina 62). Daarin staan onder meer de prachtige zinnen: “Elke horrorfilm is een soort bezweringsritueel van de dood. Niet het monster, maar onze eigen angst wordt koud gemaakt door hem uit te vergroten.”

Horrorscenario

De vraag ‘Wat doen we onszelf aan?’ kun je ook stellen bij alle wilde plannen voor een bemande missie naar Mars. (Op pagina 14 en verder zetten we de belangrijkste voor je op een rij.) Ik ben helemaal voor onderzoeksmissies naar alle bereikbare plekken in ons zonnestelsel, maar wetenschappelijke kennis vergaren kunnen we heel goed aan robots overlaten. Er mensen naartoe sturen heeft geen zin en ik zou persoonlijk dan ook vriendelijk bedanken voor de eer.

Want wat doe je jezelf aan? Je bent namelijk al gauw anderhalf jaar onderweg en de kans dat je bij aankomst in het rode stof te pletter valt, is redelijk groot. En als je het allemaal overleeft, zit je opgesloten in een krappe habitat op een (op z’n zachtst gezegd) nogal ongezellige planeet met een gemiddelde temperatuur van -60 graden Celsius. Bovendien kom je heel waarschijnlijk nooit meer terug op ons prachtige blauwe bolletje. En dat laatste vind ik pas echt een horrorscenario.

Deze redactionele column verscheen ook in KIJK 7/2017.

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Bestel dan hier ons nieuwste nummer (geen verzendkosten). Abonnee worden? Dat kan hier!