Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
BioCer stimuleert de vorming van nieuw, eigen bot op de plek waar het schedelbot is beschadigd.
Bij een ongeluk of behandeling tegen een hersentumor of -bloeding, kan bot in de schedel beschadigd raken. De kapotte delen kunnen door artsen gelukkig vervangen worden. Bijvoorbeeld door een op maat gemaakte plaat van kunststof of metaal, of door een stuk bot elders uit het lichaam te halen en in de schedel te plaatsen. Helaas werken deze methodes nogal eens ontstekingen in de hand.
Zweedse wetenschappers hebben daarom naar een alternatieve aanpak gezocht, én gevonden in BioCer. Dit implantaat repareert het gat in de schedel door de groei van nieuw, eigen bot te stimuleren.
Lees ook:
Schapen
BioCer bestaat uit een 3D-geprint titanium frame dat precies in het gat in de schedel past. Op dit lichte en dunne frame hecht een biokeramiek materiaal, dat voornamelijk bestaat uit het calciumfosfaat monetiet. In het lichaam transformeert dit mineraal tot apatiet, een belangrijk onderdeel van ons beendergestel dat de vorming van nieuwe cellen, de groei van kaakbeen, botten en tanden ondersteunt.
De Zweedse onderzoekers testten hun implantaat op schapen. Niet alleen stootte het lichaam van de schapen het materiaal niet af, het bleek ook erg goed zijn werk te doen. Het biokeramiek loste namelijk op en over een periode van enkele maanden verscheen steeds meer eigen bot op de plaats waar zich ooit het gat in de schedel bevond.
Verschoven
Niet alleen schapen, maar ook één menselijke proefpersoon onderging de behandeling met het 3D-geprinte frame. Eveneens met succes. Het implantaat bleek 21 maanden na aanbreng plaats te hebben gemaakt voor een weefsel met een structuur die nauwelijks van natuurlijk schedelbot te onderscheiden viel.
Uiteraard is één proefpersoon bij lange na niet genoeg om de techniek ook daadwerkelijk toe te passen bij ziekenhuispatiënten. Neurochirurg Dennis Buis, werkzaam aan Amsterdam UMC en niet betrokken bij de studie, wijst ons op een andere proefpersoon uit de studie waarbij het implantaat na 13 maanden moest worden verwijderd omdat het was verschoven door een ‘klein letsel’.
“Hierdoor ga je niet denken dat BioCer veel beter is dan de huidige implantaat. Als er stevig bot uit de randen weer ingroeit, verplaatst een implantaat niet na een ‘minor trauma'”, zegt Buis. ” Kortom, het is zeker een interessante studie, en de basis voor meer onderzoek, maar of het ook in patienten echt meerwaarde heeft weet ik niet.”
Beeld: Tidskriften PNAS