Zo vervormt een babyhoofdje tijdens de geboorte

Karlijn Klei

17 mei 2019 08:59

Tijdens de bevalling schuiven de nog losse schedelonderdelen van een baby zo over elkaar heen dat het kleine mensje gemakkelijk door moeders bekken kan.

Een bevalling is zwaar, zowel voor moederlief als voor het piepjonge mensje dat ter wereld komt. Want om door het smalle kanaal vanuit de baarmoeder naar buiten te komen, wordt het fragiele kinderhoofdje in bijzondere vormen geperst. De druk op, en de vervorming van zowel de babyschedel als het breintje blijkt heviger te zijn dan men voorheen dacht, schrijven onderzoekers onlangs in vakblad PLOS One. Met behulp van 3D MRI-scans brachten ze die vervorming in beeld.

Lees ook:

Schedelbeenderen

Een pasgeboren baby is kwetsbaar, en het hoofdje al helemaal. In tegenstelling tot bij ons is de schedel van zo’n piepjong mensje namelijk nog niet helemaal dichtgegroeid. Als je met je vingers voorzichtig over het hoofdje strijkt, voel je ze; twee zachte plekken. Dit zijn de fontanellen, de openingen tussen de nog los liggende schedelonderdelen.

3D reconstructies van babyhersenen voor (paars, A, C, E) en tijdens (rood, B, D, F) de bevalling. A vervormt tot B, C tot D en E tot F. © Ami et al., 2019/PLOS One

Dat klinkt misschien als een uitermate slecht ontwerp, maar die losse schedelbeenderen zijn van groot belang. Om dat best flinke hoofdje door moeders bekken te krijgen, schuiven de schedelonderdelen een beetje over elkaar. Hierdoor wordt het babyhoofdje wat smaller, en gaat de geboorte een stuk soepeler.

Overlap

Hoewel men al lange tijd weet dat het babyhoofdje vervormt tijdens de geboorte, waren details minder duidelijk. Onderzoekers van de Clermont Ferrand-universiteit in Frankrijk poogden daarom de precieze vervorming van schedel en brein te achterhalen. Hiervoor gebruikte het team 3D-MRI om de hoofdjes van zeven piepjonge mensjes net voor (tussen 36 en 39 weken zwangerschap) en tijdens de bevalling in beeld te brengen.

3D reconstructie van locatie van de schedelbeenderen voor (A, C en E) en tijdens de bevalling van een van de baby’s. © Ami et al., 2019/PLOS One

Losse schedelonderdelen die voor de bevalling nog niet overlapten, deden dat tijdens de geboorte wel. Bij alle baby’s was dan ook een duidelijke vervorming van zowel de schedel als de hersentjes te zien. Na de geboorte vormden de koppies van vijf van de zeven weer geheel terug naar voor de bevalling. De andere twee hielden een aantal van de kleine vervormingen.

Het onderzoek suggereert een aanzienlijk grotere druk op (en dus vervorming van) de kleine hoofdjes dan men voorheen dacht. Godzijdank onthouden we niets van onze geboorte.

Bronnen: PLOS One, EurekAlert!, Live Science

Beeld: Ami et al., 2019/PLOS One

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Bestel dan hier ons nieuwste nummer. Abonnee worden? Dat kan hier!