Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Na lang beraad kozen knappe koppen achter de ExoMars-missie onlangs waar op de rode planeet ze hun rover in 2021 willen neerzetten: Oxia Planum.
Het wordt nog druk op onze rode buurplaneet. Na de onthulling van de bestemmingen van NASA’s Marsrover afgelopen oktober, is men het nu ook eens over waar ESA’s ExoMars-rover en oppervlakteplatform in 2021 zullen neerdalen. Na een tweedaagse bijeenkomst in het National Space Centre in Leicester, viel de keuze afgelopen week op Oxia Planum.
Lees ook: Mars, we komen er aan!
ExoMars
De ‘zoektocht’ naar de perfecte plek begon in december 2013, zo’n vijf jaar geleden. Een aantal maanden later werden acht interessante locaties naar voren geschoven, waar in maart 2017 de top twee uit de bus kwam rollen: Oxia Planum en Marwth Vallis.
De ExoMars-rover is het tweede deel van de grotere ExoMars-missie; een gezamenlijke inspanning van de Europese en Russische Ruimtevaartorganisaties ESA en Roscosmos om na te gaan of er ooit leven was op de rode buurplaneet. Eerder gingen de Trace Gas Orbiter en de Schiaparelli-lander al de ruimte in. En hoewel de orbiter onderhand druk bezig is om zijn taak aan te volbrengen, kwam er een vroegtijdig einde aan Schiaparelli’s missie.
Strenge eisen
Oxia Planum en Mawrth Vallis liggen beide net boven de Martiaanse evenaar, een paar honderd meter van elkaar verwijderd. Volgens de ESA zijn beide plekken rijk aan informatie over de geschiedenis van de (nattere) delen van de planeet, zo’n 4 miljard jaar geleden. Die mogelijke aanwezigheid van water – als een soort noodzakelijk levenselixer – maakt beide plaatsen aantrekkelijk in de quest naar leven op Mars.
Een ‘kaart’ van Oxia Planum. Bron: ESA
Misschien was het het verlies van Schiaparelli waardoor de keuze uiteindelijk op Oxia Planum viel. Want, ja, een kapotte rover kan natuurlijk geen metingen doen. Oxia Planum leek, naast interessante informatie te huizen, het beste te voldoen aan de strenge eisen die de kans op een succesvolle missie zo groot mogelijk moeten maken.
Op zo’n 3000 meter onder het Martiaanse ‘zeeniveau’ ligt het dusdanig laag dat er voldoende atmosfeer is om de parachutes te helpen de boel voorzichtig op het oppervlak te droppen. En ook de omgeving is ‘veilig genoeg’ – geen steile hellingen waar de rover vanaf kan donderen of rotsblokken waar het niet omheen kan.
Zachte landing
Tests aan de rover zijn momenteel nog in volle gang. Maar over twee jaar – eind juli 2020 – is ook voor het tweede deel van de ExoMars-missie de tijd daar. Kort voor het ruimtevaartuig de atmosfeer van Mars in 2021 bereikt, zal de landingsmodule loskoppelen. Met behulp van stuwraketten en twee grote parachutes moet de boel dan veilig op het Marsoppervlak landen.
Een jaar lang zullen de rover en het oppervlakteplatform informatie over de rode planeet verzamelen en analyseren.
Beeld: ESA