Dit beerdiertje kwam na drie decennia bevroren te zijn geweest, weer in actie. Een record.

Waterberen zijn slechts 0,5 millimeter ‘groot’, maar ze kunnen heel wat extremen doorstaan. Waar wij al piepen bij 10 graden Celsius onder nul, kunnen de beerdiertjes overleven bij 200 graden onder nul door in te vriezen. Japanse onderzoekers zijn er nu in geslaagd om een exemplaar dat meer dan drie decennia in bevroren toestand verkeerde, weer tot leven te wekken. Het beestje produceerde ook nog eens gezonde nakomelingen.

19 eieren

Dat waterberen lang konden overleven bij bevriezing, was al langer bekend. Ze zijn in staat hun metabolisme bijna stil te leggen; een proces dat we kennen als cryptobiose. Eerder werd er in een beerdiertje dat al 9 jaar vastgevroren zat nieuw leven geblazen. Maar na 30 jaar worden opgewekt, is een nieuw record voor de minuscule diertjes.

Het desbetreffende beerdiertje werd in 1983 in bevroren toestand gevonden op de Noordpool. De onderzoekers waren mos aan het verzamelen toen ze twee beerdiertjes en een ei in het gewas vonden. Ze werden meegenomen naar Japan, waar ze bij een temperatuur van -20 graden Celsius werden opgeslagen.

Dit waterbeertje kroop na 30 jaar uit een bevroren ei.

In maart 2014 haalden Megumu Tsujimoto en collega’s de samples weer tevoorschijn en besloten ze te ontdooien. Er kwam langzaam schot in de twee beerdiertjes, maar helaas wist SB-2 (zoals het dier werd genoemd) het maar een aantal dagen vol te houden voordat het dood ging. SB-1 had daarentegen meer geluk. Het beestje kreeg het zelfs voor elkaar 19 eieren te leggen, waarvan er 14 zijn uitgekomen. Het bevroren ei (inderdaad, SB-3) kwam na ontdooiing ook uit en het dier produceerde daarna zelf 15 eieren.

39 jaar

Hoe fascinerend 30 jaar ook klinkt, het is geen wereldrecord onder alle dieren. Dit staat namelijk op naam van een rondworm (Tylenchus polyhypnus) die bijna 39 jaar in bevroren toestand verkeerde voordat hij wakker werd!

Bronnen: Crybiology, ScienceAlert