Wetenschappers hebben twee nieuwe wormen ontdekt die zich op de ijskoude zeebodem bij Antarctica tegoed doen aan walviskarkassen.
Wanneer een walvis het loodje legt in de ijskoude wateren van Antarctica vormt zijn karkas het decor van een waar vreetfestijn van wormen. De typische roze aanslag die het gevolg is, is te wijten aan twee nieuw ontdekte wormensoorten: Osedax antarcticus en Osedax deceptionensis (Osedax is Latijn voor ‘bottenverdelger’).
Dat ontdekten Adrian Glover van het National History Museum in Londen en collega’s. Zij deponeerden het skelet van een gestrande walvis, samen met houten planken, op de zeebodem op twee plekken (op 568 en 650 meter diepte) ten westen van het Antarctisch schiereiland. Na een jaar bekeken de onderzoekers het resultaat, dat zij beschreven in Proceedings of the Royal Society B.
Geen scheepswormen?
Op de half vergane botten van de walvis bleek het te wemelen van de wriemelende Osedax-wormen. Op één walvisrib zaten zelfs 202 van de beestjes op 100 vierkante centimeter. Dit in tegenstelling tot de houten planken, die er nog relatief gaaf uitzagen. Dat is verrassend, want hout wordt in zeewater normaal gesproken al gauw aangevreten door houtborende wormen, ook wel scheepswormen genoemd.
Het complete gebrek aan deze scheepswormen in ijskoud water kan erop duiden dat houten schepen als het beroemde Britse schip Endurance, dat zonk in 1915 na te zijn geraakt en verpletterd door ijs, misschien wel in goede staat nog ergens op de zeebodem bij Antarctica ligt, wachtend op ontdekking.
Bronnen: Proceedings of the Royal Society B, Nature News, ScienceNOW
Beeld: Adrian Glover