De al 100 jaar gewaande uitgestorven kamstaartbuidelmuis blijkt toch gewoon rond te scharrelen in een Australisch nationaal park.

De ene na de andere diersoort lijkt het loodje te leggen. Het aantal dieren dat wordt bedreigd, is alarmerend. Als we niet uitkijken, vindt er zelfs een zesde grote massa-uitsterving op aarde plaats, zo claimen sommige wetenschappers. Toch gloort er af en toe hoop. Zo duikt er soms ineens een diersoort op waarvan werd gedacht dat deze al lang en breed was uitgestorven. Het overkwam de o zo schattige kamstaartbuidelmuis. Het diertje zou niet meer voorkomen in de Australische deelstaat New South Wales, maar werd laatst toch gespot in Sturt National Park.

Zwarte pluk haar

Het buideldiertje staat in de Australische regio’s Northern Territory en Queensland op IUCN’s rode lijst van bedreigde dieren te boek als ‘gevoelig’ en in Zuid-Australië als ‘bedreigd’. In New South Wales (het gebied rondom Sydney) werden sinds een eeuw alleen maar botten van de kamstaartbuidelmuis gevonden, en dus moest het beestje wel zijn uitgestorven. Die status kan nu dus worden bijgesteld.

Dat de kamstaartbuidelmuis nu pas levend is gezien, kan ermee te maken hebben dat hij heel erg op zijn (niet bedreigde) neef, de borstelstaartbuidelmuis, lijkt. De kamstaart heeft een zwarte pluk haar op zijn staart (als een soort kam) die bij de borstelstaart ontbreekt. Maar verder zijn ze even groot (zo’n 30 centimeter van kop tot staart), even zwaar (zo’n 150 gram) en hebben beiden een zandkleurige vacht.

Vocht uit prooien

Veel kleine zoogdieren in Australië zijn vanwege de hitte nachtdieren en voor de kamstaartbuidelmuis is dat niet anders. De buideldieren bouwen enorme ondergrondse gangenstelsels, waar ze alleen ’s nachts uitkomen om te jagen op andere kleine zoogdieren, reptielen en insecten. Ze hoeven geen water te drinken; aan het vocht uit hun prooien alleen hebben ze al genoeg.

Wanneer een diersoort uitsterft, kan dat betekenen dat de ecologie van een bepaald leefgebied is verstoord. Er kan bijvoorbeeld sprake zijn van nieuwe roofdieren of het klimaat is niet meer zo geschikt. Dat de kamstaartbuidelmuis nog blijkt te leven in het nationale park kan dus betekenen dat het met de regio toch goed zit. Dat geeft weer hoop dat mogelijk ook andere uitgestorven kleine diersoorten toch nog blijken rond te scharrelen.

Wild Deserts

“Australië was het land van de buideldieren, maar met de komst van de Europeanen vanaf de achttiende eeuw zijn een hoop andere zoogdieren daar terecht gekomen”, vertel bioloog en paleontoloog Lars van den Hoek Ostende (Naturalist Biodiversity Center). “Met de introductie van honden, katten en andere roofdieren, en konijnen die alles opeten, werd het voor de lokale dieren te zwaar, en zijn er ook aantal buideldieren uitgestorven of ernstig bedreigd geraakt. Geweldig nieuws dus dat de kamstaartbuidelmuis toch nog blijkt voor te komen in een regio waar hij als uitgestorven te boek stond.”

De kamstaartbuidelmuis werd gevonden als onderdeel van het project Wild Deserts van de University of New South Wales. Dat project moet er volgend jaar toe leiden dat uitgestorven zoogdiertjes worden uitgezet in het Surt National Park, terwijl het teveel aan konijnen, verwilderde katten en vossen worden teruggedrongen met behulp van barricades. Dat zal de kamstaartbuidelmuizen vast heel fijn in de oren klinken!

Bronnen: University of New South Wales, Science Alert

Beeld: Reece Pedler/UNSW (boven artikel), Katherine Moseby/UNSW

Lees ook: 

• Genetisch onderzoek verklapt meer over Tasmaanse tijger
• Moeten we uitgestorven dieren tot leven wekken?

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Bestel dan hier ons nieuwste nummer. Abonnee worden? Dat kan hier!