In Groot-Brittannië wordt al een paar jaar gewerkt aan de Bloodhound SSC, waarmee het team in 2016 het snelheidsrecord te land op maar liefst 1000 mijl per uur wil zetten. Vandaag wordt in Bristol de cockpit van het snelheidsmonster onthuld.
Het team bouwt al een paar jaar aan de Bloodhound SSC, waarmee Andy Green gaat proberen om het snelheidsrecord op land op 1600 kilometer per uur te zetten. Daar zijn drie heel forse motoren voor nodig. De Bloodhound wordt met een straalmotor uit een Eurofighter Typhoon naar ongeveer een derde van de topsnelheid gebracht. Als die is bereikt, slaat een Cosworth V8 Formule 1-motor aan, die als een enorme brandstofpomp gaat werken en vloeibare waterstofperoxide (high test peroxide of HTP) in de raketmotor perst.
Bij elkaar leveren de EJ200-straalmotor en de hybride raketten 210 kN (21 ton) stuwkracht, vergelijkbaar aan het totale vermogen van ongeveer 180 Formule 1-wagens.
Vogelinslag
Een goede bescherming is bij zo’n enorme snelheid een belangrijke voorwaarde en het kostte dan ook meer dan 10.000 manuren om de cockpit te ontwerpen en te bouwen. De buitenkant bestaat uit verschillende lagen koolstofvezels, aluminium honingraatpanelen en kunsthars en is op het dikste punt maar 25 millimeter dik. Hij beschermt Green tegen de aerodynamische krachten (die op topsnelheid kunnen oplopen tot 3000 kilo per vierkante meter) en de steentjes of andere rommel die door de voorwielen worden opgeworpen en bij 1600 km/h heel hard kunnen inslaan.
De cockpit van de Bloodhound Super Sonic Car. Klik voor enorm.
Green kan straks naar buiten kijken door een 25 millimeter dikke voorruit van speciaal acrylglas. Het instrumentenpaneel daaronder ziet er nogal futuristisch uit. Op het scherm in het midden wordt de snelheid in Mach (Mach 1 is de geluidssnelheid) en in mijlen per uur weergegeven. Op basis daarvan kan Green bepalen wanneer hij de raketmotor moet inschakelen of de remmen kan activeren.
Het linkerscherm geeft de hydraulische druk en temperatuur weer van onder meer de verschillende remsystemen in de auto en het rechter de informatie over de drie raketmotoren aan boord van de Bloodhound SSC.
In het midden zit het 3D-geprinte titanium stuur dat helemaal is afgestemd op de handen van Green. De knoppen aan de voorkant van het stuur zijn voor de radio, de luchtremmen en de remparachutes. En met hendeltjes aan de achterkant brengt hij de machtige krachtbronnen tot leven. Kortom: een fraai ‘kantoortje’ voor een waaghals.
Bron: Bloodhound SSC-team
Foto: Stefan Marjoram