Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Als het aan MIT-onderzoekers ligt, wordt kleding meer dan bescherming en mode. Met hun digitale vezeldraad wordt je shirt een soort textielcomputertje.
Van het monitoren van je hartslag tijdens het sporten, tot het opslaan van de deuntjes op je trouwdag. Volgens onderzoekers van het MIT kan dat straks door hun digitale vezel door kleding te weven. De ‘draad’ kan informatie verzamelen, bewaren en verwerken, zo schrijven de onderzoekers in vakblad Nature Communications. Hoewel het niet de eerste ‘slimme vezel’ is die in kleding verwerkt worden, is het volgens de onderzoekers wel de eerste digitale.
Lees ook:
Nullen en enen
Slimme kleding is in opmars. Van textiel dat verkoelt of verwarmt, tot overhemden van garen waarin lichtgevoelige cellen en elektradraad zijn verwerkt, en van alles daartussenin. Toch zou kleding met de vezeldraad die MIT-onderzoekers onlangs ontwikkelden nóg slimmer worden. Waar eerdere, dergelijke elektronische vezels analoog waren, is deze namelijk digitaal.
Analoge elektronische vezels dragen een continue elektrisch signaal. De nieuwe vezeldraad doet dat digitaal: met nullen en enen. Dat betekent dat nieuwe fibre informatie in 0-en en 1-en kan verzamelen, opslaan, verwerken, en zelfs, zo schrijven de onderzoekers, geprogrammeerd kan worden.
‘Digi-draad’
De onderzoekers plaatsten honderden digitale siliconenchips en een elektradraad in een soort mal, om daaroverheen het polymeer te ‘gieten’ dat de bulk van de draad opmaakt. Het resultaat was een vezeldraad van tientallen meters lang, met om de zoveel centimeter een chip, met elkaar verbonden door elektradraad.
De vezeldraad is dun genoeg om door het oog van een doorsnee naald te passen en flexibel genoeg om zo relatief onopvallend in kleding verwerkt te worden (zie afbeeldingen hieronder).
Het team testte de draad op verschillende manieren. Zo wisten ze er een 767-kilobit (bijna 96 kB) filmpje en een 0,48 MB muziekfragment op op te slaan. Ook lukte het, verwerkt in de oksel van een shirt, 270 minuten lang de temperatuur van de drager vast te leggen. Het systeem wist zelfs, na even oefenen, in 96 procent van de gevallen correct in te schatten of de drager zat, stond, liep of rende.
Slim shirt
De onderzoeker zien onder meer toepassingen voor hun vezeldraad binnen de medische wereld. Zo zou het, verwerkt in kleding, de gezondheid van de drager door zaken als temperatuur, hartslag of ademhaling te meten, kunnen monitoren.
Het zal nog wel even duren voor we ‘slimme kleding’ zullen kunnen kopen. Al is het alleen al omdat het draad volgens de onderzoekers vooralsnog tien wasbeurten aankan. Hoewel dat aardig indrukkend is voor een digitaal vezeldraad, is een kledingstuk maar tien keer kunnen wassen, natuurlijk verre van ideaal.
Bronnen: Nature Communications, MIT, New Atlas
Beeld: Anna Gittelson/Roni Cnaani