Door de vondst van Duitse onderzeebootwrakken moeten de geschiedenisboeken deels worden herschreven.

Tussen 1939 en 1945 bouwde Duitsland 1167 onderzeeboten, waarvan er 863 op de Atlantische Oceaan werden ingezet en 648 uiteindelijk tot zinken werden gebracht. Tot voor kort werd aangenomen dat dit voornamelijk het gevolg was van acties van de geallieerde vloot. Maar nieuw onderzoek wijst uit dat een flink deel van de Duitse onderzeeboot ten prooi is gevallen aan zeemijnen in de kustwateren.

Dat is althans de conclusie van het onderzoek van het Amerikaanse Odyssey Marine Exploration. Dit bedrijf spoorde zes Duitse wrakken op en verzamelde het nodige bewijsmateriaal. Op basis van die gegevens denken de onderzoekers dat de mijnenvelden voor de Britse kust drie keer zo effectief waren als tot nu toe werd aangenomen. Het vertekende beeld is volgens hen mogelijk ontstaan door overijverige U-boot-jagers die in hun strijdlust dachten een onderzeeboot te hebben geraakt terwijl dat niet zo was. Diezelfde boot viel dan later ten prooi aan zeemijnen.

Een voorbeeld is de U-400, waarvan altijd werd aangenomen dat hij voor de kust van het Ierse Cork met een dieptebom tot zinken was gebracht. In werkelijkheid blijkt dat de Duitse U-boot voor de kust van Cornwall ligt en dat een zeemijn hem fataal is geworden.

Van veertig Duitse onderzeeboten is de locatie nog steeds onbekend. Dertig ervan liggen waarschijnlijk op grote diepte in de oceaan; de kans is klein dat zo ooit worden teruggevonden. De overige tien moeten ergens in het oostelijk deel van het Kanaal liggen; Odyssey Marine Exploration hoopt die ooit nog op te sporen.

Bronnen: The Independent

Beeld: USN