Bij een nieuwe behandeling voor diabetes worden lichaamseigen stamcellen ingezet als insulineproducerende cellen.
Diabetespatiënten kampen met te hoge bloedsuikerspiegels doordat het hormoon insuline, dat deze spiegels moet reguleren, onvoldoende wordt geproduceerd of omdat het lichaam er onvoldoende op reageert. Onderzoekers van het National Institute of Advanced Industrial Science and Technology is het nu gelukt om lichaamseigen stamcellen uit de hersenen in te zetten als insulineproducerende beta-cellen. Hiermee zouden de bij suikerpatiënten vernietigde of slecht functionerende cellen kunnen worden bijgestaan.
Voor het testen van de behandeling maakten de onderzoekers gebruik van ratten met diabetes type I en II. De onderzoekers verzamelden via de neus enkele stamcellen uit de hersenen van de ratten, wat ook bij mensen mogelijk is. Deze stamcellen verrijkten zij vervolgens met het eiwit Wnt3a, dat de insulineproductie op gang brengt, en het mechanisme dat insuline tegenwerkt werd uitgeschakeld. Hierna plaatsten de onderzoekers de cellen in een jasje van collageen en werden zij bovenop de alvleesklier van de ratten geplakt. Daarna begonnen de cellen daadwerkelijk zelf insuline te produceren.
De bloedsuikerspiegels van alle ratten normaliseerden zich, zelfs als de ratten extra suiker binnenkregen. Toen de onderzoekers de verrijkte stamcellen na negentien weken verwijderden, vervielen de ratten weer in hun diabetes.
Deze behandeling kan het verschil betekenen voor diabetici die nu nog afhankelijk zijn van insuline zelfregulatie, wat niet optimaal is. De ingrepen bij deze behandeling zijn relatief klein; de stamcellen zijn eenvoudig via de neus te bereiken en omdat zij na verrijking bovenop de alvleesklier worden geplaatst, hoeft het orgaan zelf niet te worden beschadigd. Bovendien lopen patiënten geen risico op afstoting, omdat er gebruik wordt gemaakt van hun eigen stamcellen.
Dit alles zonder genetische manipulatie of foetusonderzoek, waar nogal wat ethische bezwaren aan kleven. Het lijkt dus een suikerzoete oplossing voor een bitter probleem te zijn.
Bronnen: EMBO Molecular Medicine, New Scientist
Beeld: Oskay/CC BY 2.0