Wetenschappers beweren dat het gat in de ozonlaag boven Antarctica langzaam aan het ‘genezen’ is.

Al in de jaren tachtig werd duidelijk dat de ozonlaag dunner was geworden door veelvuldig gebruik van CFK’s (chloorfluorkoolwaterstoffen) die onder meer in oude koelkasten zaten. Als bestrijding daarvan werd in 1987 het Montrealprotocol opgesteld dat stoffen bande die de ozonlaag afbreken. En wetenschappers van het MIT claimen nu dat dit verdrag eindelijk zijn vruchten begint af te werpen.

Krimpend gat

Door gebruik te maken van modellen, weerballonnen en satellieten toonden onderzoekers aan dat het ozongat boven Antarctica is gekrompen met vier miljoen vierkante kilometer over een periode van vijftien jaar. Dit is voor een groot deel te danken aan de reductie van CFK’s, stellen zij.

Bovendien ontdekte het team dat het Antarctische ozongat – dat in oktober op zijn grootst is – pas later in het jaar verschijnt, wat ook een teken van herstel is.

Toch zijn we er nog niet, want chlorine heeft een levensduur van vijftig tot honderd jaar. En aangezien pas in 2000 het gebruik van CFK’s in álle landen is afgeschaft, duurt het nog wel even voordat we van deze schadelijke stof zijn verlost.

En lachgas dan?

Volgens Jan Willem Erisman, van de afdeling Aardwetenschappen aan de VU, vergeten de onderzoekers wel een belangrijk punt. “Wat ik mis, is een discussie over de rol van lachgas. De auteurs van het artikel richten zich hier vooral op CFK’s. Maar om het gat volledig te herstellen, zijn ook maatregelen nodig die de uitstoot van lachgas verminderen.”

Ondanks het feit dat de wetenschappers hier nog geen rekening mee houden, is het onderzoek wel goed uitgevoerd, vindt ook Han Dolman van de VU. “De kracht is dat het modellen, ballonobservaties en satellietmetingen gebruikt, die allen in dezelfde richting wijzen.” En dat is een geruststelling naast alle alarmerende berichten over de gevolgen van klimaatverandering.

Bronnen: Science, BBC, The Verge

Beeld: NASA/Goddard Space Flight Center