Voor ons lijken de roepen van geiten allemaal hetzelfde, maar de beesten weten van elkaar wanneer een ‘mèèèh’ verdrietig is of vrolijk, suggereert onderzoek.
Mijn opa, een rasechte boer, zei altijd: “Als je wilt leren vloeken, moet je geiten houden (of trouwen).” De beesten staan erom bekend stronteigenwijs te zijn en een sterke eigen wil te hebben. Toch lijken we de emotionele intelligentie (het EQ) van de zoogdieren te onderschatten. Wetenschappers suggereren namelijk voorzichtig dat geiten emoties van elkaars gemekker kunnen onderscheiden en ook reageren op de gevoelens van hun gelijken.
Lees ook:
Geiten-EQ
De onderzoekers – werkzaam bij verschillende universiteiten – selecteerden geiten als een veelbelovende kandidaat voor het hebben van emotionele intelligentie, omdat eerder onderzoek aantoonde dat ze verrassend slim zijn en een complex sociaal leven hebben.
In een experiment kwam naar voren dat geiten de roep van hun metgezellen konden onderscheiden van de roep van vreemde geiten, waardoor de wetenschappers zich afvroegen of ze ook konden begrijpen hoe hun vrienden zich voelden.
Vrolijk versus treurig
Om dat uit te zoeken, namen de onderzoekers verschillende roepen van geiten op in verschillende situaties. Zo registreerden ze het gemekker van de dieren als ze eten kregen of werden herenigd met hun kudde (vrolijk), evenals het geroep als ze toekeken hoe andere geiten eten kregen, maar zijzelf niet (treurig).
Vervolgens liet het team de opnames aan andere geiten horen en registreerde hun reactie. De geiten leken een onderscheid te maken tussen de verschillende soorten roepen. Ze kregen ook verschillende fysiologische reacties, afhankelijk van de emotie die ze hoorden, schrijven de onderzoekers in Frontiers in Zoology. Bij het horen van positieve emoties sloeg het geitenhart onregelmatiger, iets wat we in mensen ook zien.
Slag om de arm
Maar of we uit deze experimentele opzet al kunnen concluderen dat geiten elkaars emoties kunnen onderscheiden en begrijpen, is nog maar de vraag. Ook gedragsbioloog Carel ten Cate van de Universiteit Leiden is niet erg onder de indruk: “De auteurs zelf realiseren zich ook dat ze zwak staan gezien hun voorzichtige formulering: “We provide evidence which suggests that goats are probably able to discriminate between conspecific calls associated with opposing emotional valences”. Ze houden twee slagen om de arm.”
“Hoewel het me niet zou verbazen als geiten de geluiden kunnen onderscheiden en dat ze er verschillend op kunnen reageren, is het met deze studie niet goed aangetoond. Nog weer een stap verder is de interpretatie dat ze echt de emoties onderkennen die aan de geluiden verbonden zijn. Dat is een interpretatie waar in de data geen goede ondersteuning voor te vinden is. De hartslagvariabiliteit waar dat aan opgehangen wordt, lijkt tijdens de gewenning ook nogal te kunnen fluctueren en de verandering die ze zien kan ook een toevallige zijn omdat die in dezelfde orde van grootte is. Kortom, ik ben beslist niet overtuigd.”
Het einde van het gemekker is dus (nog) niet in zicht.
Bronnen: Frontiers in Zoology, The Guardian, New Scientist (UK)
Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!