Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Ook als de ruim 500.000 snel bewegende objecten aan de nachtelijke hemel niet nieuw zijn, belooft de ontdekking astronomen de komende jaren bezig te houden.
Toen astronomen Alexey Sergeyev en Benoit Carry van de Côte d’Azur-universiteit in Frankrijk oude foto’s van de Sloan Digital Sky Survey (SDSS) onder de loep namen, verwachtten ze er een ‘paar’ te vinden: zo’n 30.000 tot 40.000 nog niet in kaart gebrachte planetoïden. Het bleken er vele malen meer. Het duo spotte ruim een half miljoen ogenschijnlijk nog onbekende, snel bewegende objecten. Interessant – de ruimterotsblokken zouden ons namelijk meer kunnen vertellen over de begindagen van ons zonnestelsel.
Lees ook:
- Piepkleine kans dat asteroïde Bennu op aarde botst
- ‘Planeetsplinters’ vormden planetoïden en meteorieten
Ruimtebrokstukken
Planetoïden, die naar het Engelse ‘asteroids’ ook wel astroïden worden genoemd, zijn brokstukken die net als ‘echte’ planeten in een baan rond de zon bewegen. Afmetingen variëren van zo’n 100 meter tot een paar honderd kilometer in doorsnede, en ook de precieze samenstelling verschilt van brokstuk tot brokstuk. Twee bekende planetoïden zijn Bennu en Ryugu.
De astronomen onderzochten beeldmateriaal dat binnen de Sloan Digitial Sky Survey tussen 1998 en 2009 van grote lappen van de avondhemel verzameld werd. Ze focusten op snel bewegende objecten – mogelijk planetoïden of kometen.
De Sloan Digital Sky Survey, een samenwerkingsverband tussen zeven Amerikaanse onderzoeksinstituten, is een project met als doel het universum in kaart te brengen. Dat wordt gedaan met de hulp van meerdere telescopen, zoals die van het Apache Point-observatorium in Nieuw-Mexico.
Oorsprong onbekend
Naast meer dan een miljoen waarnemingen van snel bewegende objecten die we al kenden, spotte het de astronomen maar liefst 506.200 waarschijnlijk nog niet eerder in kaart gebrachte brokstukken. Het gros ervan, zo schrijven de onderzoekers, zouden planetoïden zijn.
De astronomen categoriseerden de planetoïden aan de hand van metingen aan de kleur en helderheid. Die eigenschappen zeggen het een en ander over de samenstelling van het oppervlak van de planetoïden. Een volgende stap is te achterhalen waar de rotsblokken precies vandaan komen.
Vroege zonnestelsel
De kans dat alle 506.200 waargenomen objecten nog niet eerder geobserveerde planetoïden zijn, is klein. Vervolgmetingen, waarbij andere telescopen bijvoorbeeld de baan van de objecten volgen, moeten uitwijzen welke daadwerkelijk ‘nieuw’ zijn.
Desalniettemin zullen astronomen nog wel even zoet zijn met het werk aan deze interessante ruimterotsblokken. De hoop is dat de samenstelling van de planetoïden en hun verdeling door ons zonnestelsel kan ons meer kan leren over hoe het vroege zonnestelsel zich ontwikkeld heeft.
De onderzoekers publiceerden het artikel op arXiv.org.
Bronnen: Cornell University/arXiv, New Scientist
Beeld: NASA